ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΎ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΝΔΟΝΗΣΙΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΥ π.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ MANALU

(Αποσπάσματα)

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου (χημικού)

Εισαγωγικά

Η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Ινδονησία  έχει αναπτυχθεί τα τελευταία  χρόνια ξεκινώντας από το μηδέν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και έδρα της την πρωτεύουσα Μεντάν της Σουμάτρας.

Πρόκειται για ένα επίτευγμα σημαντικών έργων, στο οποίο συμβάλλουν δύο βασικοί παράγοντες:

•Ο πρώτος είναι η αποτελεσματική ηθική και υλική στήριξη εκ μέρους των Ελλήνων φίλων της Ιεραποστολής

•και ο δεύτερος η μεθοδικότητα, η αξιοπιστία και οι εξέχουσες ικανότητες του Ιεραποστόλου π. Χρυσοστόμου Manalu, με σύμμαχό του αντάξιο τη σύζυγό του κ. Ελισάβετ Kumesaki. Αμφότεροι έκαναν μεταπτυχιακές σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης.

«Βέβαια, όλα αυτά, για να επιτευχθούν, προϋποθέτουν ένα τιτάνιο αγώνα και συνεχή επαγρύπνηση για τη διατήρηση, ομαλή λειτουργία και μελλοντική προοπτική των έργων. Πίσω όμως από αυτό το δημιουργικό αποτέλεσμα, διαφαίνεται ότι μέσα από τα βάθη της ψυχής του Ιεραποστόλου αναδυόταν σταδιακά το Όραμα. Ένα όραμα για το Ασύλληπτο, το Μεγάλο, το Ιδεώδες, που μόνο με τη συγκατάβαση του Ουρανού προς τη γη μπορεί να γίνει αληθινό και στερεό». ( Κατερίνα Αλεξάνδρου-Χειρουργός Οφθαλμίατρος)

Σημαντικό γεγονός για την ιστορία της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Σουμάτρα ήταν η κοίμηση του π.Χρυσοστόμου Manalu στις 18 Φεβρουαρίου 2024. Στις 28 Μαρτίου συμπληρώνονται 40 μέρες από την προς Κύριο εκδημία του μακαριστoύ  ιεραποστόλου.

Με αφορμή το 40νθήμερο μνημόσυνό του δημοσιεύουμε αποσπάσματα από το ιεραποστολικό ημερολόγιό του, που γράφτηκε από τον γράφοντα, ως ελάχιστο φόρο τιμής στο τεράστιο ιεραποστολικό του έργο.

Το ιεραποστολικό ημερολόγιο του π.Χρυσοστόμου Manalu

Το ημερολόγιο δημιουργήθηκε με βάση  αποσπάσματα ομιλιών και   επιστολών  του π.Χρυσοστόμου στον γράφοντα και στους ιεραποστολικούς συλλόγους που βοηθούσαν οικονομικά το ιεραποστολικό έργο στην Σουμάτρα. Σημειώνουμε ότι βασικός οικονομικός χορηγός του ιεραποστολικού έργου ήταν η Αδελφότητα Εξωτερικής Ιεραποστολής Θεσσαλονίκης.

Θέματα του ημερολογίου

• Πώς έγινα ορθόδοξος
• Ο ερχομός μου στην Ελλάδα
• Πώς άρχισα την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στη Σουμάτρα.

• Οι Ενορίες και ορθόδοξες  κοινότητες στη Σουμάτρα
• Η Θεολογική σχολή του Αποστόλου Παύλου και τα προβλήματά της.
• H κλινική Θεοτόκος και η μονή της κοιμήσεως της Θεοτόκου.
• Η Ορθόδοξη ιεραποστολή στο νησί Νίας
• Η Ορθόδοξη ιεραποστολή στο Τιμόρ
• Μεταφράσεις και εκτυπώσεις κατηχητικών και λειτουργικών βιβλίων στην Ινδονησιακή γλώσσα.
• Η περίοδος της πανδημίας του covid -19 και τα προβλήματα που δημιούργησε.

Από το ημερολόγιο δημοσιεύουμε αποσπάσματα που αφορούν τη χρονική περίοδο 2009-2023.

————————————————————-

Πώς έγινα Ορθόδοξος.
Ο πρώτος Ορθόδοξος Ιεραπόστολος στην Ινδονησία είναι ο π.Δανιήλ Bambang. Oταν ήμουν φοιτητής της Θεολογικής Σχολής στην Ινδονησία, άκουσα για πρώτη φορά για την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Συμφοιτητής μου ήταν ο μικρός αδελφός του π.Δανιήλ, ο Cahyo Wicaksoon ( σήμερα είναι ορθόδοξος ιερέας στην πόλη Mojokerto). Δια μέσου αυτού γνώρισα τον π.Δανιήλ και για πέντε χρόνια μάθαινα για την Ορθοδοξία. Στη διάρκεια της κατηχήσεώς μου στην Ορθοδοξία, διακονούσα ως πάστορας των Προτεσταντών.Τελικά μαζί με τη σύζυγό μου αποφασίσαμε να εισέλθουμε στην αγκαλιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γιατί εκεί βρήκαμε την αλήθεια. Έτσι στα μέσα του 1989 βαπτιστήκαμε Ορθόδοξοι. Άφησα τους προτεστάντες και αρχίσαμε με τη συζυγό μου Ελισσάβετ την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Σόλο της Ιάβας. Με ευλογία του π.Δανιήλ κάναμε αίτηση στην κυβέρνηση, για να γραφτεί η δραστηριότητα της Ιεραποστολής αυτής.

Ο  ερχομός μου στην Ελλάδα.

 Το 1991 επισκέφτηκαν την Ινδονησία ο Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας κ.κ.Διονύσιος μαζί με τον Αρχιμανδρίτη (τότε) Σωτήριο Τράμπα (πρώην Μητροπολίτη Κορέας και αργότερα  Μητροπολίτη Πισιδίας) και μας μίλησαν για το μέλλον της Ιεραποστολής στην Ινδονησία. Μας προέτρεψαν και μας έδωσαν ευλογία να σπουδάσουμε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Ήρθαμε έτσι στην Ελλάδα και κάναμε μεταπτυχιακές σπουδές. Η Ελισσάβετ έκανε διπλωματική εργασία με την επίβλεψη του π.Θεοδώρου Ζήση και εγώ με τον καθηγητή κ.Ιωάννη Φουντούλη. Στη διάρκεια των σπουδών μου και συγκεκριμένα στις 1η Οκτωβρίου 1994 χειροτονήθηκα διάκονος και την επομένη 2 Οκτωβρίου 1994 χειροτονήθηκα πρεσβύτερος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Άρτας κ.κ.Ιγνάτιο Δ, με την πνευματική συμμαρτυρία του π.Γρηγορίου Χαραλαμπίδη. Στη Θεσσαλονίκη έμεινα συνολικά πέντε χρόνια.

Πώς άρχισε η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Σουμάτρα.
Από το 1995-1998 διακονούσα στη Μητρόπολη Νέας Ζηλανδίας.
Στο τέλος του Ιανουαρίου 1998 ήρθαμε οικογενειακά στο Μedan της Σουμάτρας. Στην αρχή για δύο εβδομάδες μείναμε σε ξενοδοχείο και στη συνέχεια νοικιάσαμε ένα σπίτι που έγινε το κέντρο της Ιεραποστολής. Στο σπίτι αυτό ένα δωμάτιο το είχαμε μετατρέψει σε παρεκκλήσιο και κάθε Κυριακή και τις μεγάλες γιορτές τελούσαμε τη Θεία Λειτουργία. Η πρεσβυτέρα Ελισσάβετ και τα παιδιά μας Σωτηρούλα και Γιαννάκης ήταν τα πρώτα μέλη της Ορθόδοξης κοινότητας στην πόλη Medan. Κάθε Τετάρτη και Παρασκευή ψάλλαμε την Παράκληση στην Παναγία και της ζητούσαμε τη βοήθειά της για το πώς θα αρχίσουμε την Ιεραποστολή στη μεγάλη αυτή πόλη. Το πρόγραμμά μας αυτό συνεχίστηκε μέχρι τον Μάιο του 1998.
Ζώντας στην περιοχή διαπιστώσαμε τη φτώχεια και την ανεργία που υπήρχε, επειδή από το 1997 η οικονομική κατάσταση της Ινδονησίας είχε χειροτερέψει πολύ. Γνωρίσαμε πολλές οικογένειες, όπου τα παιδιά τους σταματούσαν τις σπουδές τους , επειδή δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα. Αυτή την τραγική κατάσταση την είδαμε σαν ευκαιρία για να αρχίσουμε την Ιεραποστολή.

Νοικιάσαμε ένα μεγαλύτερο σπίτι και μαζέψαμε εκεί φτωχά παιδιά και τους εξασφαλίσαμε φαγητό και ρουχισμό και τα στέλναμε σχολείο με δικά μας έξοδα. Η μόνη υποχρέωση των παιδιών αυτών ήταν να παρακολουθούν τις ακολουθίες απόδειπνο, όρθρο και εσπερινό. Προηγουμένως είχαμε ζητήσει και την άδεια των γονιών τους. Στην αρχή μαζεύτηκαν στο σπίτι της Ιεραποστολής 25 φτωχά παιδιά. Οι γονείς τους τα επισκέπτονταν σε πολύ αραιά χρονικά διαστήματα και μένανε ένα βράδυ μαζί μας. Στις συζητήσεις που είχαμε μιλούσαμε και για την Ορθοδοξία και έτσι μερικοί απ’ αυτούς με τα παιδιά τους έγιναν Ορθόδοξοι. Το οικοτροφείο αυτό μέγάλωνε κάθε χρόνο. Λέγεται ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, προς τιμή του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου Θεσσαλονίκης, (όπου ζήσαμε πέντε χρόνια) και είναι αναγνωρισμένο από το Social Department. Σήμερα στο οικοτροφείο μένουν 21 φτωχά παιδιά.

(Απόσπασμα από ομιλία του π.Χρυσοστόμου σε Ιερατική Σύναξη στην Ιερά Μητρόπολη Άρτας τον Φεβρουάριο 2009)

Νέα βήματα στην Ινδονησία (ΙΟΥΝΙΟΣ 2009)

Θεολογική Σχολή-Σύντομα ιστορικά στοιχεία

Από τον Ιούνιο 2005 λειτουργεί σε τριώροφο κτίριο κοντά στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Medan η Θεολογική σχολή του Αποστόλου Παύλου. Το κτίριο της σχολής θεμελιώθηκε στις 20 Ιουλίου 1999 και αποπερατώθηκε το 2004 με βασικό οικονομικό χορηγό την Αδελφότητα Εξωτερικής Ιεραποστολής Θεσσαλονίκης.
Η σχολή,αποτελεί την Φωνή της Ορθοδοξίας στην περιοχή.Σκοπός της είναι να αναδείξει μελλοντικά εργάτες της Ορθόδοξης Ιεραποστολής ,συγχρόνως δε να παρουσιάσει τον πλούτο της Ορθοδοξίας όχι μόνο στού;ς Ορθοδόξους αλλά και σε ετεροδόξους(Προτεστάντες,Καθολικούς κ.λ.π).

Άρχισε να λειτουργεί το 2005 με 27 φοιτητές. Στις 8 Νοεμβρίου 2008 έγινε η απονομή των πτυχίων σε 17 απόφοιτους της σχολής.

Η εισαγωγή στη σχολή γίνεται κατόπιν εξετάσεων, η φοίτηση είναι δωρεάν(παρόλο ότι δεν υπάρχει στην Ινδονησία δωρεάν δημόσια παιδεία) και η διάρκεια της είναι τέσσερα χρόνια. Τα έξοδα της σχολής καλύπτονται από οικονομικές προσφορές φίλων της Ιεραποστολής.
Το πτυχίο της σχολής είναι αναγνωρισμένο από την κυβέρνηση της Ινδονησίας και έτσι οι πτυχιούχοι μπορούν να γίνουν δάσκαλοι και μάλιστα δημόσιοι υπάλληλοι. Πρόεδρος της σχολής είναι ο π.Χρυσόστομος Manalu. Στην σχολή διδάσκουν άμισθα ο π.Χρυσόστομος(Δρ.Θεολογίας) Ορθόδοξη Δογματική και Απολογητική και η πρεσβυτέρα Ελισάβετ(έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα από ΑΠΘ) Εκκλησιαστική Ιστορία και Αρχαία Ελληνικά.

Η Θεολογική μας Σχολή έχει δύο τμήματα (το θεολογικό και το εκπαιδευτικό). Και τα δύο τμήματα είναι αναγνωρισμένα από την κυβέρνηση. Αλλά κάθε δυο χρόνια η κυβέρνηση κάνει επιθεώρηση στη σχολή για να ελέγξει την πορεία μας.

Κλινική

Αρχές Απριλίου 2009 ένας σεβαστός ιερέας μαζί με την κοινότητά του μας έστειλε ένα ποσόν για να χτίσουμε μια κλινική στο Μεντάν, κοντά στους πτωχούς που ζουν περιφερειακά της πόλης. Αγοράσαμε ένα μεγάλο κτίριο μισοτελειωμένο (δύο ορόφους). Το έργο προχωράει. Η κλινική λέγεται ΘΕΟΤΟΚΟΣ ,γιατί είναι επιθυμία του π. Νικολάου Μαρκέτου. Τώρα κάνουμε μια προσπάθεια να ζητήσουμε την άδεια λειτουργίας της κλινικής. Έτσι έχει το πρόγραμμα, εάν όλα πάνε καλά, θα κάνουμε εγκαίνια ακριβώς την ημέρα της εορτής των Εισοδίων. Το κτίριο κοντεύει να τελειώσει. Η κλινική περιλαμβάνει:

• 10 θαλάμους για αρρώστους
• 19 κρεβάτια
• 1 φαρμακαποθήκη

Για να λειτουργεί κανονικά η κλινική μας, πρέπει να έχουμε τουλάχιστον δύο γιατρούς και τέσσερις νοσοκόμες, ώστε να λειτουργούμε όλη την ημέρα.

Την Κυριακή 17 Μαϊου 2009 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα ο 14χρονος γιός  μου Ιωάννης. Ο  Ιωάννης διακονεί πλέον  ως «παπαδάκι», στο Ουράνιο Θυσιαστήριο. Βρίσκεται, πλέον, ανάμεσα στις στρατιές αγγέλων, μαρτύρων και νεομαρτύρων, Αγίων και Οσίων, και δέεται για όλους ενώπιον του Θρόνου, στη Βασιλεία των Ουρανών.

Ιανουάριος 2010.

Στην περιοχή Ραμόνια, θα ανεγείρουμε Ιερό Ναό τιμώμενο επ’ ονόματι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Απέχει 30 χιλιόμετρα από το Ιεραποστολικό μας Κέντρο στο Μεντάν και μόλις πριν έναν χρόνο αρχίσαμε ιεραποστολικό έργο στην περιοχή αυτή. Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε πάνω από 1.000 οικογένειες, οι οποίες ασχολούνται με τις ρυζοκαλλιέργειες. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια μικρή ενορία, καθώς υπάρχουν πολλές οικογένειες που ενδιαφέρονται να γίνουν Ορθόδοξες, αλλά μέχρι σήμερα δεν διαθέτουμε εκεί τον απαραίτητο χώρο για να τελούμε τις Ιερές Ακολουθίες μας.

Με την αγάπη και την βοήθειά σας θα ανεγείρουμε τον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου. Το όνομα Ιωάννης ήταν το όνομα του μοναχογιού μας, που είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη πριν 14 χρόνια και τον χάσαμε σε τροχαίο ατύχημα….Ο Ιωάννης μας διακονούσε σε κάθε Θεία Λειτουργία που τελούσαμε, όμως ο Κύριός μας τον κάλεσε σύντομα κοντά Του για να διακονεί στο Υπερουράνιο Θυσιαστήριο. Ας είναι ευλογημένο το θέλημά Του. Ο Ιερός Ναός που πρόκειται να ανεγείρουμεθα αποτελέσει για εμάς την εξ Ύψους παρηγορία και θα μας θυμίζει το παιδί μας.

Μικρό σχόλιο σ.: Η μεγάλη δοκιμασία και θλίψη που έζησε ο π. Χρυσόστομος και η οικογένειά του με το θάνατο του υιού του Ιωάννη φαίνεται ότι δεν τους έκαμψε. Η πληγωμένη καρδιά του π. Χρυσοστόμου δέχτηκε το βάλσαμο παρηγορίας του Παρακλήτου Αγίου Πνεύματος και συνέχισε με εμπιστοσύνη στο Θεό το ιεραποστολικό του έργο στην Ινδονησία με τον ίδιο ζήλο, όπως φαίνεται στη συνέχεια.

…….Καρποφορία υπομονής  Δεκέμβριος  2012

Εδώ, στην Ινδονησία, έχουμε έλλειψη ιερέων, γι’ αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πνευματικά έργα, διότι δεν προλαβαίνουμε να τους διακονούμε. Λειτουργούν όμως όλα τα σχολεία μας από το Δημοτικό μέχρι και τη Θεολογική μας Σχολή. Από τα σχολεία μας, προσφορά της Αδελφότητάς σας, έχουν αποφοιτήσει πολλοί ορθόδοξοι.

Το Νοσοκομείο μας Θεοτόκος στο Medan λειτουργεί κανονικά και προσφέρει κάθε βοήθεια στους αρρώστους. Αλλά η ευθύνη που φέρω για το Νοσοκομείο αυτό είναι πολύ μεγάλη. Πώς να οργανώσω αυτό το Νοσοκομείο, που έχει τόσες πολλές ανάγκες; Τα μόνο έσοδα που έχουμε είναι τα ελάχιστα χρήματα που καταβάλουν οι φτωχοί άρρωστοι που νοσηλεύονται εκεί.

Πριν από δύο χρόνια αγοράσαμε, όπως θυμάστε, με τη βοήθεια της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, μερικά χωράφια στο ορεινό χωριό Sumbul. Αυτή τη χρονιά φυτέψαμε πιπεριές και πατάτες και -δόξα τω Θεώ- είχαμε καλή συγκομιδή και καλές τιμές.

Πάγιες ανάγκες της Ιεραποστολής

Αλλά έχουμε τόσες πολλές ανάγκες και δεν μπορούμε να τα καλύψουμε όλα. Δόξα τω Θεώ, η ενίσχυση που μας στέλνετε κατά καιρούς μάς βοηθάει πολύ. Από αυτά τα χρήματα, τα περισσότερα χρησιμοποιούνται για να καλύψουμε τις εξής ανάγκες:

• Στη Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Παύλου Medan, έχουμε 10 άτομα προσωπικό (γραμματείς, βιβλιοθηκονόμους, καθαρίστριες, φύλακα) και 17 καθηγητές, που εξυπηρετούν 450 φοιτητές κάθε μέρα.
• Στην Ακαδημία Υπολογιστών Medan, έχουμε 5 εργαζομένους και 20 δασκάλους, που εξυπηρετούν 460 μαθητές καθημερινά.
• Στο Σχολείο Αγίου Νικήτα Medan, έχουμε 4 εργαζόμενους, 15 δασκάλους και 350 μαθητές.
• Στο Σχολείο Αγίου Νικολάου Nias έχουμε 3 εργαζομένους, 12 δασκάλους και 90 μαθητές.
• Στο Νοσοκομείο Medan έχουμε 8 άτομα βοηθητικό προσωπικό, 10 νοσοκόμες και 2 γιατρούς. Οι υπόλοιποι γιατροί είναι εξωτερικοί συνεργάτες.
• ………..

Μάλιστα, τα έξοδα αυξάνονται, όταν πηγαίνω να κάνω μυστήρια στις άλλες κοινότητές μας ή όταν με καλεί η κυβέρνηση από την Τζακάρτα σχετικά με τα σχολεία ή την Εκκλησία μας, οπότε πρέπει να καλύψουμε και τα χρήματα για το αεροπλάνο και το ξενοδοχείο.

Ιούλιος 2013

Απολογισμός έργων

• Το Ορθόδοξο Σχολείο «Αγία Σοφία» έχει 400 μαθητές, αρχίζει από το Δημοτικό και φτάνει μέχρι το Λύκειο. Η Ακαδημία των Υπολογιστών έχει 150 φοιτητές. Τα κτήρια της Αγίας Σοφίας και της Ακαδημίας είναι δωρεά της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής.

• Η κοινότητα στο χωριό Pargambiran, αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και μια κοινότητα στο χωριό Siparbue, είναι αφιερωμένη  στην Ανάσταση του Χριστού, μια κοινότητα στο χωριό Hiligeo Nias, αφιερωμένη στους Αγίους Αποστόλους Παύλο και Μάρθα.

Όραμα για το μέλλον

Πρώτα απ’ όλα, προσεύχομαι στο Θεό να μας δίνει ευλογία να ετοιμάζω τη δεύτερη γενιά πιστών, για να συνεχίσει αυτό το έργο με σωστό πνεύμα. Δεύτερον, να σταθούμε στα πόδια μας για τα οικονομικά, ούτως ώστε τα έργα της Ιεραποστολής να λειτουργούν κανονικά και ομαλά.

Βλέπω τη νεολαία μας, το μέλλον της Εκκλησίας, που θα τελειώσει το Πανεπιστήμιο το αργότερο σε 3 χρόνια και θα δουλέψουν κατάλληλα και θα φέρουν καλό φρόνημα και οικονομικούς πόρους στην Κοινότητά μας.

Αυτά είναι τα όνειρά μου, για να πάει μπροστά η Ορθοδοξία στη μακρινή Ινδονησία. Για να γίνει αυτό, αδελφοί μου, χρειάζομαι ακόμη τα χέρια σας, τη βοήθειά σας, μέχρι να γίνει η Ορθοδοξία στην Ινδονησία ώριμη σε όλα τα επίπεδα.

……Σεπτέμβριος 2014

Στο χωριό Lae Rias έχουμε πέντε χωράφια…. Εκεί έχουμε φυτέψει πορτοκάλια, λαχανικά, πιπεριές, μελιτζάνες. Σε κάθε χωράφι υπάρχει και μία οικογένεια που εργάζεται και κατοικεί σε αυτό. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο μόνιμες καλύβες για τις οικογένειες εκεί, ενώ σε τρία χωράφια δεν έχουμε ακόμη κανονική καλύβα, παρά μόνο πλαστική..

Στο νησί Nias έχουμε τρεις κοινότητες. Εκεί ορίσαμε έναν Ορθόδοξο κατηχητή για να διακονεί. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι απαιτείται μια μοτοσυκλέτα, για να μετακινείται εύκολα από κοινότητα σε κοινότητα.

Το νοσοκομείο μας Θεοτόκος,…, λειτουργεί κανονικά. Έχει 10 γιατρούς και 20 νοσοκόμες. Κάθε αρχές του μηνός, πρέπει να καταβάλουμε τους μισθούς τους. Το βασικό εισόδημα είναι από τους ασθενείς. Εάν έχει πολλούς ασθενείς, τότε τα βγάζουμε πέρα για τους μισθούς και το ρεύμα. Αλλά, εάν δεν έχει ασθενείς, τότε μου ανεβαίνει η πίεση. Σε ποιον να τρέξω να ζητήσω βοήθεια;;;

Οι καρποί της Θεολογικής Σχολής  -Ιούλιος 2015-

Το Σάββατο, 11 Ιουνίου 2015, υπήρξε μία ιδιαίτερα χαρούμενη και γεμάτη ευλογίες ημέρα για την Ιερά Μητρόπολη Σιγκαπούρης και Νοτίου Ασίας. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σιγκαπούρης κ.Κωνσταντίνος τέλεσε τη θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Δημητρίου Μedan Σουμάτρας και χειροτόνησε εις Πρεσβύτερον το Διάκονο Λουκά Tobing και το συνεργάτη της Ιεράς Μητροπόλεως στο νησί Nias κ. Χαρίτωνα Zega εις Διάκονον.

Οι δύο νέοι κληρικοί, οι οποίοι θα διακονήσουν τις Ορθόδοξες Κοινότητες στη Σουμάτρα, είναι απόφοιτοι της Θεολογικής Σχολής «Άγιος Παύλος» Μedan. Η Θεολογική Σχολή λειτουργεί με τη φροντίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Σιγκαπούρηςκαι Νοτίου Ασίας και είναι αναγνωρισμένη ως ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα από την κυβέρνηση της Ινδονησίας.

Ο νέος Διάκονος Χαρίτων εκτός από τα νέα καθήκοντά του θα συνεχίσει να διευθύνει και το Δημοτικό Σχολείο «Άγιος Νικόλαος» της Ιεράς Μητροπόλεως στο νησί Nias της Σουμάτρας.

Νοέμβριος 2016

Στις 25 Αυγούστου, έγινε η χειροτονία του πατρός Χαρίτωνος εις πρεσβύτερον στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου στο Μεντάν. Είναι μεγάλη ευλογία για μας, που η Ορθόδοξη Εκκλησία μας στην Ινδονησία αποκτά ακόμη ένα λειτουργό. Ο π. Χαρίτων κατάγεται από το νησί Νίας αυτό και είναι πτυχιούχος της Θεολογικής μας Σχολής. Επίσης, και η πρεσβυτέρα του είναι πτυχιούχος της Σχολής μας και έχει δίπλωμα εκπαιδευτικού. Έχουν ένα κορίτσι, που λέγεται Ευγενία. Ο π. Χαρίτων θα διακονεί στο Νίας, διότι εκεί έχουμε τρεις κοινότητες. Επίσης, λειτουργεί εκεί το Ορθόδοξο Σχολείο του Αγίου Νικολάου με 135 μαθητές. Ο π. Χαρίτων με την οικογένειά του θα μένουν σε ένα μικρό δωματιάκι του σχολείου. Γι’ αυτό, αν έχετε τη δυνατότητα, σας παρακαλώ να μας βοηθήσετε να τους φτιάξουμε ένα μόνιμο σπιτάκι.

1. Φέτος, αποφοίτησαν από τη Θεολογική μας Σχολή του Αγίου Παύλου 87 φοιτητές. Η αποφοίτηση έγινε στις 27 Αυγούστου και ήταν παρών και ο ποιμενάρχης μας Μητροπολίτης κ. Κωνσταντίνος.
2. Στη Θεολογική μας Σχολή έχουμε πέντε μεταπτυχιακούς φοιτητές, που τους προετοιμάζουμε να γίνουν ιερείς, μόλις τελειώσουν τις σπουδές τους. Έχουμε ένα μικρό σπίτι, όπου τους φιλοξενούμε για τις σπουδές τους, Δεν μπορούμε όμως να τους παρέχουμε άλλη υποστήριξη.

Ευλογίες και προκλήσεις στη Σουμάτρα  -Ιανουάριος 2017-

……Η κατάσταση στην Ινδονησία δεν είναι καλή, διότι φανατικοί Μουσουλμάνοι έχουν ξεσηκωθεί και θέλουν να εφαρμόσουν τη σαρία σε όλη την Ινδονησία. Ο κόσμος δεν τους θέλει, διότι εδώ έχουμε πολλές φυλές και θρησκείες. Έχουν κάνει πάρα πολλές επιθέσεις, κάψανε εκκλησίες, ρίξανε βόμβες σε χριστιανικές περιουσίες. Εάν κάποιος Χριστιανός θέλει να διεκδικήσει κάποια ηγετική θέση, τον εμποδίζουν με κάθε τρόπο. Να προσεύχεστε, αδελφοί μου, να μας φυλάει ο Παντοδύναμος Θεός.

Κληρικολαϊκή συνέλευση στην Ινδονησία  -Οκτώβριος 2017-

Από τις 20 έως τις 25 Ιουνίου τελέσαμε την κληρικολαϊκή μας συνέλευση στη Σουμάτρα της Ινδονησίας. Εκπρόσωποι από όλες τις κοινότητές μας ήρθαν στην πόλη Μεντάν. Χαρήκαμε πάρα πολύ, διότι είχαμε την ευκαιρία να ξαναβρεθούμε πάλι μαζί. Ανάμεσά τους και οι ιερείς μας, π. Θεοδόσιος, π. Λουκάς, π. Χαρίτων. Την Κυριακή, στο κλείσιμο της Συνέλευσης, λειτουργήσαμε όλοι οι ιερείς στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Μεντάν. Οι πιστοί μας πήραν πολλή δύναμη και κατεύθυνση για τη συνέχιση της Ιεραποστολής στην περιφέρεια αυτή.

Όπως ξέρετε, η Ιεραποστολή μας λειτουργεί μερικά σχολεία: την Αγία Σοφία, τον Άγιο Νικήτα, τον Άγιο Νικόλαο, τον Απόστολο Παύλο… Το φτωχότερο είναι το σχολείο μας «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος» στο Σουμπούλ, που δεν έχει οικονομική αυτάρκεια, διότι είναι καινούργιο και λειτουργεί μόλις 4 χρόνια. Στις 3 τάξεις του Γυμνασίου έχουμε μόνο 45 μαθητές. Επειδή είναι χωριό και οι άνθρωποι είναι πολύ φτωχοί, ορίσαμε τα δίδακτρα μόλις στα 2,50 ευρώ. Όμως με 110 ευρώ δεν μπορούν να καλυφτούν οι μισθοί δέκα δασκάλων, ενός φύλακα και μιας καθαρίστριας. Τον Ιούλιο ξεκίνησε η νέα χρονιά.

Αναγκαίες εκτυπώσεις Ορθόδοξων βιβλίων  -Νοέμβριος 2017-

«Χρόνια τώρα ετοιμαζόμαστε να γράψουμε Ορθόδοξα βιβλία. Τα βιβλία αυτά μας τα ζητάνε συνήθως οι άνθρωποι που θέλουν να μάθουν περισσότερα για την Ορθοδοξία. Μέχρι τώρα έχουμε ελάχιστα τυπωμένα βιβλία στα ινδονησιακά. …. Τα λειτουργικά βιβλία (Θεία Λειτουργία, Βάπτιση, Γάμος, Κηδεία, Προηγιασμένη, Παρακλήσεις, Ακάθιστος) τα έχουμε μεταφρασμένα στα Ινδονησιακά. Πάνω από 10 χρόνια αυτά τα βιβλία χρησιμοποιούμε, αλλά βρήκαμε αρκετά λάθη, τα οποία και διορθώσαμε. Έχουμε σκοπό λοιπόν να τυπώσουμε διορθωμένες μεταφράσεις, για να τα μοιράσουμε σε μερικές κοινότητες.

Τώρα έχουμε έτοιμα προς εκτύπωση 8 βιβλία, που έγραψα μαζί με την  πρεσβυτέρα Ελισάβετ.

Τα βιβλία αυτά είναι:

1. Προσευχητάριο. Περιέχει την πρωινή προσευχή, προσευχές για διάφορες ανάγκες, οδηγίες για την εξομολόγηση, παρακλήσεις, μερικά τροπάρια και πολλά άλλα.
2. Αρχαία Ελληνικά, για τη Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Παύλου, εδώ στο Μεντάν
3. Ο Σατανάς και Εξορκισμοί. Η Ασία και ιδιαίτερα η Ινδονησία είναι η χώρα των πονηρών πνευμάτων. Μεταφράσαμε τους εξορκισμούς, που τους διαβάσαμε σε μερικούς ανθρώπους και με τη χάρη του Θεού έγιναν καλά.
4. Α΄ και Β΄ προς Θεσσαλονικείς. Ερμηνευτικά για τις πρώτες επιστολές που έγραψε ο Απόστολος Παύλος.
5. Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αντιαιρετικό βιβλίο, για να προστατεύσουμε το ποίμνιό μας να μην ακολουθήσουν λανθασμένους δρόμους.
6. Ορθόδοξη Πνευματικότητα.
7. Οι Σύνοδοι και οι Αιρετικοί.
8. Η ορθόδοξη πίστη μας . Ο π. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου έγραψε το ωραίο αυτό βιβλίο  που είναι πλήρες και σύντομο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο ιεραποστολής. Το βιβλίο αυτό το έχω μεταφράσει στα ινδονησιακά με την ευλογία του π. Επιφανίου
9. Εισαγωγή στην Ορθόδοξη Θεολογία.

Σχετικά με το νοσοκομείο μας εδώ στην Ινδονησία, μέχρι τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα. Δεν ξέρω πια τι να κάνω. Θα το αφήσω στο έλεος του Θεού, διότι κουράστηκα πια.

Η Θεολογική μας Σχολή πηγαίνει καλά. Αλλά τους αποφοίτους από τη Σχολή μας τους παίρνουν οι Προτεστάντες. Εμείς δυστυχώς δεν τους προσφέρουμε θέσεις να εργαστούν στην Εκκλησία μας. Τώρα κοντά μου έχουμε 3 οικογένειες και οι άντρες θέλουν να γίνουν ιερείς. Τους έμαθαν τα εκκλησιαστικά και πέρασαν από τη Θεολογική μας Σχολή του Αποστόλου Παύλου, αλλά μέχρι τώρα περιμένουμε την ευλογία του Σεβασμιωτάτου για να τους χειροτονήσει.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2018

…Όπως σας έχω ξαναπεί, από το Τιμόρ ήρθε κοντά μου στο Μεντάν, για να σπουδάσει, ένας νεαρός. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, τον πάντρεψα και τον χειροτόνησα. Τώρα είναι διάκονος και η σύζυγός του είναι έγκυος. Θα γεννήσει τον Ιούλιο. Όπως γνωρίζετε, οι ιερείς στην Ινδονησία δεν παίρνουν μισθό. Μετά τον τοκετό, ο διάκονος Σάββας θα επιστρέψει στο Τιμόρ. Δυστυχώς, δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους βοηθήσουμε.

Επίσης, αδελφοί μου, πριν από έξι μήνες ήρθε στην εκκλησία μας στο Μεντάν ένας ρωμαιοκαθολικός πάστορας. Άφησε την ενορία του και τα άμφιά του και ήρθε σαν λαϊκός να διδαχθεί την Ορθοδοξία. Τώρα μαθαίνει την Ορθοδοξία κοντά μου και θα ήθελε πολύ να δημιουργήσει Ορθόδοξες κοινότητες σε άλλες περιοχές. Το όνομά του είναι Ιωσηφίνος. Βεβαίως, προσπάθησα να τον βοηθήσω πνευματικά και οικονομικά, αλλά πολλές φορές δεν έχω τη δυνατότητα. ……

ΙΟΥΛΙΟΣ  2019

Από τις 25 Φεβρουαρίου μέχρι τη 1 Μαρτίου, προσκλήθηκα να επισκεφθώ μερικές κοινότητες, που θέλουν πολύ να μάθουν για την Ορθόδοξη πίστη. Έμεινα για μερικές μέρες να τους δω και να ζήσω μαζί τους και να συνομιλήσουμε για μερικά πράγματα. Αποφάσισαν να δεχθούν την πίστη μας και μας ζητούν πολύ να τους επισκεπτόμαστε τακτικά, όσο είναι δυνατόν. Η περιοχή αυτή αποτελείται από μερικά χωριά και για να φτάσουμε εκεί δεν είναι δύσκολο, διότι έχει εθνικές οδούς. Η πρωτεύουσα των χωριών λέγεται Pakkat. Το Pakkat είναι μια μικρή πόλη και έχει κατοίκους μουσουλμάνους, καθολικούς και προτεστάντες.

Οι άνθρωποι εκεί ζουν περισσότερο από τη γεωργία, καλλιεργούν το λιβάνι, τον καφέ, το ρύζι, το καλαμπόκι και εμπορεύονται ξυλεία. Έτσι η ζωή τους είναι ήσυχη και καθαρή. Γύρω-γύρω είναι τα δάση, το οξυγόνο είναι πολύ καθαρό και κοντά στο χωριό έχει ένα μεγάλο ποτάμι που δημιουργεί ένα ωραίο κελάρυσμα που ανεβάζει τη σκέψη μας κοντά στον Παντοκράτορα Θεό μας. Κοντά στο ποτάμι αυτό, μια οικογένεια, που ονομάζεται Mangatur Sibagariang, μας προσέφερε ένα οικόπεδο, για να οικοδομήσουμε έναν Ιερό Ναό, για να προσκυνούμε εκεί τον Θεό της Ορθόδοξης πίστης μας.

Σε μια άλλη πόλη της Σουμάτρας, που λέγεται Pekanbaru έχουμε αρχίσει να ανοίγουμε μια καινούργια κοινότητα. Την άνοιξα πριν από ένα χρόνο. Έχουμε πιστούς εκεί, άλλα για να μαζευτούμε κανονικά, θα ήταν πολύ κάλο, εάν είχαμε μια μόνιμη κατοικία. Αλλάζοντας τόπο από το ένα σπίτι στο άλλο, βλέπω ότι αυτό δυσκολεύει τα μέλη της κοινότητάς μας. Έτσι, κατά τη γνώμη μου πρέπει να νοικιάσουμε ένα σπίτι για την κοινότητα και για το γραφείο και το μέρος για να μένω εκεί για μερικές ημέρες, όταν τους επισκέπτομαι. Ρώτησα εκεί τους ανθρώπους. Το ενοίκιο ενός σπιτιού για 2 χρόνια είναι 1500 ευρώ.

ΜΕΡΟΣ Β

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΤΙΜΟΡ  -ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2019-

Φυτεύοντας την Ορθοδοξη  γνώση στο Τιμόρ

Ο  Σάββας Marcelino από το Τιμόρ ήρθε ως λαϊκός και σπούδασε στη Θεολογική μας Σχολή του Αγίου Παύλου στο Medan. Πήρε πτυχίο, παντρεύτηκε και πήρε την απόφαση να γίνει ιερέας. Στις 24 Αυγούστου 2018, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Μεγάλη ευλογία για μας! Τώρα πλέον έχει επιστρέψει στο Τιμόρ για να μεταδώσει το φως της Ορθοδοξίας.

Νέο ξεκίνημα στο Τιμόρ

Το Τιμόρ βρίσκεται βόρεια της Αυστραλίας, και είναι ένα από τα πιο ανατολικά νησιά των Νήσων Σουνδών. Ο πατήρ Σάββας θα είναι ο πρώτος Ορθόδοξος ιερέας που θα διακονεί μόνιμα στη χώρα του Ανατολικού Τιμόρ.

Η περίοδος της πανδημίας του covid 19 και τα προβλήματα που δημιούργησε.

Σουμάτρα: Όλα κλειστά  -ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2020-

…Φέτος εορτάσαμε τον Άγιο Δημήτριο στον καθεδρικό του Μεντάν με απλότητα, διότι η ενορία μας είναι ακόμη κλειστή για τον μεγάλο αριθμό των πιστών. Μέχρι τώρα δεν έχουμε κάποια ανακοίνωση από την κυβέρνηση πότε θα μπορέσουν να λειτουργήσουν οι εκκλησίες, τα σχολεία, τα μαγαζιά κ.λπ. Έτσι, δεν ξέρουμε τι θα γίνει τα Χριστούγεννα. Τα οικονομικά μας πάνε κάθε μέρα προς το χειρότερο. Έχουμε όμως την ελπίδα μας στον Ιησού Χριστό και στην Παναγία, διότι ξέρουμε ότι η δύναμη και η παρηγοριά έρχονται από αυτούς.

Από τον Μάρτιο έχω κάνει πολύ λίγες περιοδείες στα χωριά, γιατί πολλά έχουν μπει σε καραντίνα. Τα εργοστάσια και τα εργοτάξια κλειστά. Καθημερινά είναι τα συλλαλητήρια. 15 εκατομμύρια Ινδονήσιοι έχουν μείνει άνεργοι. Οι τιμές των προϊόντων ανεβαίνουν. Κάνουμε ό,τι μπορούμε. Η πρεσβυτέρα φτιάχνει καρυδέλαιο, άλλοι φυτέψανε καλαμπόκια, άλλοι βόσκουν κατσίκια, άλλοι μικρά πουλερικά. Ό,τι μπορούμε για να μην πεινάσουμε, γιατί δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει αυτή η κατάσταση. Έτσι, αδελφοί μου, ζητάμε πάντα τις προσευχές σας.

—————————————————————————————————–

Τον άρτον ημών τον επιούσιον   -ΙΟΥΛΙΟΣ 2021-

…Πέρασα ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά με τη χάρη του Θεού το ξεπέρασα. Πλέον, έχω επιστρέψει στα καθήκοντά μου. Τρεις μέρες θα είμαι στο χωράφι και άλλες τρεις θα βρίσκομαι στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου και στη Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Παύλου. Αυτό το κάνω διότι δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει η επιδημία και φοβάμαι ότι δεν θα έχουμε να φάμε. Έτσι, φύτεψα λάχανα, μαρούλια και πολλά άλλα στο χωράφι. Τώρα φτιάχνω χώρους για τον σταβλισμό χοίρων. Προγραμματίζω να βάλω 50 γουρούνια. Επίσης, έχουμε 5 μεγάλες κολυμβήθρες και βάλαμε 7000 ψάρια. Σε ένα διπλανό χωράφι, σκοπεύουμε να βάλουμε 500 κοτόπουλα. Σύντομα θα αλλάξει ο καιρός και θα έχουμε δυσκολίες, γι’ αυτό βιαζόμαστε να ετοιμαστούμε.

Τα βράδια κάνουμε τις κατηχήσεις των πιστών. Μαζί μου είναι και ο πατήρ Λουκάς και η πρεσβυτέρα του. Εκτός από την πίστη μας τους έμαθα πώς να καλλιεργούν τα χωράφια, για να έχουμε να φάμε φέτος, και χάρηκαν όλοι. Οι οικίσκοι για τους χοίρους και για τα κοτόπουλα είναι έτοιμοι και πλέον ψάχνουμε γουρουνάκια και πουλάκια για να βάλουμε εκεί. Είναι πολλά τα έξοδα της αγοράς, γι’ αυτό να προσεύχεστε να ευλογήσει ο καλός Θεός το πρόγραμμα αυτό.

Σεπτέμβριος  2021

 Η κατάσταση στην Ινδονησία είναι πολύ φοβερή. Έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 4 το απόγευμα μέχρι τις 6 το πρωί κάθε μέρα. Δυστυχώς, η επιδημία έχει πολύ μεγάλη διάδοση. Τα οικονομικά της χώρας δεν είναι καλά και ο κόσμος υποφέρει πολύ. Έτσι εμείς πρέπει να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον στη δύσκολη αυτή εποχή. Η οικογένειά μου είναι καλά, μόνο η πρεσβυτέρα είναι άρρωστη. Εγώ και μερικοί πιστοί συνεχίζουμε τις παρακλήσεις στην Παναγία μας. Έτσι κάθε μέρα γίνονται ιερές παρακλήσεις, παρά τη σχετική δυσκολία που έχω στο ψάλσιμο. Ο άλλος ιερέας όμως φοβάται να έρθει στην Εκκλησία, το ίδιο και οι υπόλοιποι πιστοί. Παρακαλούμε να μας έχετε στις προσευχές σας, ιδιαίτερα αυτό το μήνα, για να μας ελεήσει ο Πανάγαθος Θεός, όπως κι εμείς από την Ινδονησία σας έχουμε πάντοτε στις προσευχές μας.

Δεκέμβριος  2021

….Με πολύ πόθο, κόπο και όνειρα ιδρύσαμε τη Σχολή του Αποστόλου Παύλου στο Medan το 2005. Σκοπός μας ήταν να υψώσουμε το όνομα της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη μακρινή Ινδονησία και το πετύχαμε. Είναι μια τριτοβάθμια σχολή αναγνωρισμένη από την κυβέρνηση και αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία για μια μουσουλμανική χώρα σαν την Ινδονησία. Έχουμε αρκετούς φοιτητές, περίπου 250 άτομα και 21 καθηγητές και υπαλλήλους. Από τους φοιτητές αυτούς λαμβάναμε χαμηλά δίδακτρα για να μπορούμε να πληρώνουμε το προσωπικό μας. Αλλά λόγω του Covid-19 είναι όλα κλειστά.

Ζαλίστηκα πια. Το πρόβλημα αυτό το ανέφερα στον καλό μας ποιμενάρχη Μητροπολίτη Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντίνο, αλλά δεν μπορέσαμε να βρούμε λύση. Η ενορία μας είναι ακόμη μικρή, καθώς και οι άλλες ιεραποστολές. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να πράξουμε τα άλλα έργα της Ιεραποστολής. Κρίμα, αν την Ιεραποστολή μας στην Ινδονησία την αφήσουμε στην άκρη σ’ αυτή την δύσκολη κατάσταση. …

Απρίλιος 2022

Περάσαμε πολύ ωραία όλες τις άγιες ημέρες των εορτών από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα. Οι καρδιές όλων μας γεμάτες χαρά και ευλογία. Πήγα και επισκέφθηκα τις ενορίες μας στα χωριά. Και αυτοί χάρηκαν πάρα πολύ… Είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε την ιεραποστολή χωρίς μέσα. Για μετακίνηση από το ένα χωριό στο άλλο χρειάζονται έξοδα. Από πού να ζητήσω; Πώς να καλέσω άλλο πρόσωπο στην ομάδα μας να κάνουμε ιεραποστολή χωρίς να έχει κάτι να φάει; Έχουμε τη Θεολογική Σχολή και κάθε χρόνο βγάζουμε αποφοίτους, αλλά τα παιδιά αυτά πάνε στους Προτεστάντες που έχουν καλούς μισθούς και μέλλον. Ενώ οι ιερείς μας ψάχνουν άλλη δουλειά ,για να μπορέσουν να ζήσουν.

Έχουμε ένα σωρό ανάγκες για τη Θεολογική Σχολή, για τους ιερείς, για τους καθηγητές και είναι μόνο ένα το μυαλό μου. Τα έργα της ιεραποστολής αυτής δεν είναι μόνο δουλειά του πατρός Χρυσοστόμου αλλά δουλειά όλων μας.

Οκτώβριος  2022

Πριν από εβδομάδες ο Πρόεδρος της Ινδονησίας μάς προειδοποίησε ότι έρχεται πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση. Από την πλευρά μας το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φυτέψουμε κάτι στα χωράφια μας. Έτσι την ερχόμενη εβδομάδα θα κατέβω στα χωράφια για να φυτέψουμε ντομάτες, γλυκοπατάτες, καλαμπόκια, ρύζι. Τώρα οι τιμές των πραγμάτων ανέβηκαν 4 φορές. Το ρεύμα ανέβηκε πολύ, τα βενζινάδικα ανέβηκαν 2 φορές. Η ανεργία είναι παντού…

Η «Αγία Σοφία» είναι ένα μεγάλο σχολείο, αρχίζει από τον Παιδικό μέχρι και το Λύκειο. Τώρα έχουμε πολλούς μαθητές και δυσκολευόμαστε στις τάξεις. Κατά την γνώμη μου χρειάζονται 2 τάξεις ακόμα διπλά από το Σχολείο μας. 

Στο μακρινό νησί Nias, έχουμε σχολείο και εκκλησία. Πρόσφατα έγινε μεγάλος αέρας και πήρε το ταβάνι του σχολείου και της εκκλησίας. Μέχρι τώρα μόνο καρφώσαμε, δεν το αλλάξαμε, διότι δεν έχουμε τη χρηματική δυνατότητα.  Η Θεολογική Σχολή είχε αποφοίτηση 50 φοιτητών στις 27 Αυγούστου.

Μάρτιος  2023

Αυτές τις μέρες θα αναχωρήσω στο νησί Νιας, για να δω τα έργα μας εκεί και να συναντήσω τους δασκάλους του Ορθόδοξου σχολείου μας.

Μετά θα πάω στην Τζακάρτα να ευλογήσω έναν γάμο εκεί και μετά θα πάω Surabaya. Εκεί μια ομάδα Μουσουλμάνων, περίπου 25 άτομα, επιθυμεί να διδαχθεί για την Ορθοδοξία.

Είμαι αρκετά καλά, αν και πλέον περπατώ με μπαστούνι.

Ο π. Πρόχορος Allo επισκέφθηκε τη νήσο Βόρνεο, για να μελετήσει πώς μπορούμε να ιδρύσουμε μια Ορθόδοξη ενορία εκεί.  Εκεί θέλουμε να χτίσουμε μια εκκλησία και ένα μικρό δωμάτιο για τον πατέρα Πρόχορο.

Επίσης, με τα χρήματα που μας δώσατε, νοικιάσαμε ένα χωράφι και φυτέψαμε ρύζι. Σε 3 μήνες θα το θερίσουμε και θα το πουλήσουμε και με τα χρήματα θα δώσουμε ένα βοήθημα στους ιερείς μας στην Ινδονησία, που στερούνται μισθού.

Ιούνιος 2023

Αυτές τις μέρες κάνουμε κινητοποίηση για να προσελκύσουμε νέους μαθητές για τη Θεολογική μας Σχολή. Έχουμε οργανώσει μερικές ομάδες για να κατέβουν σε μερικά σχολεία. Δυσκολευόμαστε με τα έξοδα.

…Πριν από ένα χρόνο αρρώστησα με Covid-19 και με επισκεπτόταν ένας γιατρός επί 3 εβδομάδες και πήραμε ένα μεγάλο δάνειο για να πληρώσουμε τον γιατρό. Κάθε μήνα πληρώνω δόσεις από το μισθό μου (=οικονομική μηνιαία βοήθεια από Μητρόπολη Άρτας), αλλά ακόμη δεν τελείωσε, γιατί έχω πολλά έξοδα για τα φτωχά και ορφανά παιδιά που φιλοξενώ εδώ και 20 χρόνια στο σπίτι μας, και ακόμη χρωστάω 1.830 ευρώ. Ζαλίστηκα πια!

Η οργάνωση της νέας Ιεραποστολής μας στη νήσο Βόρνεο προχωράει. Ο π. Πρόχορος θα σας πει λεπτομέρειες για το νέο αυτό ιεραποστολικό άνοιγμα

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΙΑΣ THΣ ΣΟΥΜΑΤΡΑΣ

Το Νησί Νίας της Ινδονησίας βρίσκεται 125 km /78 μίλια στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Σουμάτρας, έχει έκταση 4.010 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό περίπου 22.000 κατοίκους. Eίναι το νησί που υπέστη μεγάλες καταστροφές από τον σεισμό και το τσουνάμι το 2005.

-Η επίσκεψη μας στο νησί Νίας, έλαβε χώρα κατά το Μάρτιο του 2005, λίγο μετά το μεγάλο σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε. Η κατάσταση ήταν απελπιστική και γι΄ αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι γι΄ αυτό τον ταλαιπωρημένο λαό. Πάνω από 350.000 πέθαναν τότε και μερικοί δε βρέθηκαν καν. Χρόνια τώρα, τα μέλη των οικογενειών τους ψάχνουν παντού και δεν τους βρίσκουν. Ένας απλός Ορθόδοξος ιερέας από τη μακρινή Αυστραλία, ο π. Νικόλαος Μαρκέτος, επισκέφθηκε το νησί. Τον ακολούθησα. Μόλις φθάσαμε εκεί, ο π. Νικόλαος είδε την καταστροφή, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και ζήτησε την ευλογία του Κυρίου, για να κάνει κάτι στο κατεστραμμένο νησί. Τελικά πήρε την απόφαση και ίδρυσε εκεί ένα σχολείο και μία κλινική δίπλα – δίπλα.

-Τον Ιανουάριο του 2008 δυο άνδρες από το νησί Νίας με συνάντησαν στο γραφείο μου στην πόλη Μεντάν της Σουμάτρας. Αυτοί είχαν πληροφορηθεί ότι στο Νίας υπάρχει ορθόδοξο γυμνάσιο. Γι΄ αυτό έψαξαν για να βρουν το γραφείο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στο Μεντάν. Μου δήλωσαν ότι είναι ρωμαιοκαθολικοί, αλλά εδώ και πέντε χρόνια δεν έχει πατήσει το πόδι του στο χωριό τους, που λέγεται Μπαβολάτο, ρωμαιοκαθολικός ιερέας. Κάποτε εμφανίστηκαν στο χωριό τους προτεστάντες πάστορες μα αυτοί δεν τους αποδέχτηκαν, εφόσον είναι ρωμαιοκαθολικοί. Όταν έμαθαν ότι στο νησί τους, το Νίας, υπάρχει σχολείο της Ορθόδοξης Εκκλησίας επεδίωξαν να μας συναντήσουν και μας ζήτησαν να επισκεφθούμε το χωριό τους. Οι δυο αντιπρόσωποι επέστρεψαν στο νησί τους και περίμεναν με ανυπομονησία πότε θα τους επισκεφθώ.

 Τον Αύγουστο του 2008 συνοδευόμενος από τη σύζυγο μου πρεσβυτέρα Ελισάβετ, φτάσαμε εκεί από το Μεντάν στις αρχές του Αυγούστου του 2008. Στο Μπαβολάτο οι ντόπιοι μας υποδέχθηκαν με μεγάλη χαρά. Μου εξέθεσαν το πρόβλημα τους (δηλαδή ότι οι ρωμαιοκαθολικοί τους είχαν ξεχάσει) και ζήτησαν να τους κατηχήσω στην ορθόδοξη πίστη. Σημειώστε ότι για να φτάσει κανείς στο χωριό αυτό πρέπει να πεζοπορήσει πάνω από μια ώρα. Αντιληφθήκαμε ότι έχουν μεγάλη δίψα να γνωρίσουν την Ορθοδοξία και τους υποσχέθηκα ότι θα τους επισκέπτομαι συχνά.

Στο έργο της κατηχήσεως η πρώτη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν η γλωσσική επικοινωνία. Οι ηλικιωμένοι, που ήταν οι περισσότεροι, δεν μιλούν την Μπαχάσα Ιντονέσια (την επίσημη γλώσσα της χώρας), αλλά τη Νιασική (τοπική γλώσσα). Γι΄ αυτό αναγκάστηκα να τους χωρίσω σε δυο ομάδες. Στην κατήχηση των ηλικιωμένων ένας μεταφραστής μετάφραζε τα λόγια μου στη Νιασική γλώσσα, ενώ στους νέους μιλούσα απ΄ ευθείας στην επίσημη γλώσσα της Ινδονησίας.

Οι άνθρωποι αυτοί δηλώνουν ρωμαιοκαθολικοί. Όμως στην καθημερινή ζωή από τη μια έχουν εκκοσμικευμένη συμπεριφορά κι από την άλλη πιστεύουν σε πολλές θεότητες. Γι΄ αυτό ο δρόμος τους προς την Ορθοδοξία είναι μακρύς, θέλουν να γίνουν Ορθόδοξοι όχι γιατί γνωρίζουν τι είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά διότι νοιώθουν άσχημα λόγω της εγκατάλειψης τους από τους ρωμαιοκαθολικούς. Εν ολίγοις θέλει πολλή δουλειά και συστηματική κατήχηση το χωριό.

Αυτοί που έχουν βαπτισθεί προέρχονται από όλες τις ηλικίες, διότι βαπτίζονται ως οικογένειες, από τα μωρά μέχρι και τους ηλικιωμένους. Όμως επειδή μένουν στο χωριό αυτό και είναι μακριά από τα δεδομένα του σύγχρονου πολιτισμού πάνω από το 80% είναι αναλφάβητοι. Μερικοί νέοι έχουν φοιτήσει σε λύκειο, αλλά όταν αποφοίτησαν, επέστρεψαν στο χωριό και παντρεύτηκαν. Η πλειοψηφία αυτών που ζητούν να βαπτισθούν είναι ηλικιωμένοι και νέοι. Οι πρώτοι εκφράζουν το φόβο πως αν πεθάνουν αβάπτιστοι πώς θα γίνει η κηδεία τους, ενώ οι νέοι το επιδιώκουν για να τελέσουν το γάμο τους στην εκκλησία.

Από τους 150 κατηχουμένους κρίναμε ότι ήταν έτοιμοι για το βάπτισμα 60 άτομα. Η βάπτισή τους έγινε στις 21 Ιανουαρίου ε.έ. Το Μυστήριο τελέστηκε από τον υποφαινόμενο, τον πάτερ Αθανάσιο από το Μεντάν και τον πάτερ Λάζαρο από την Ιάβα. Οι βαπτίσεις έγιναν στο ποτάμι που απέχει δυο χιλιόμετρα από το χωριό. Μόλις φτάσαμε εκεί άρχισε δυνατή βροχή. Η βάπτιση δεν διακόπηκε. Από τη μια βαπτίζαμε τους κατηχουμένους στο ποτάμι κι από την άλλη εμείς είχαμε γίνει μούσκεμα από τη βροχή.

-Το θεμέλιο λίθο της εκκλησίας στο Bawolato, Νίας, έθεσα στις 19 Νοεμβρίου 2008. Είχε πολλές βροχές και δυσκολεύτηκα να έρθω στο νησί Νιας. Αλλά, δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν καλά, παρόλο που οι εργασίες πάνε λίγο αργά, εξαιτίας των βροχών και της μεταφοράς των υλικών από το μεγάλο δρόμο στο εντός του χωριού. Το έργο προχωρεί. Πιστεύω σε δύο εβδομάδες να ετοιμάσουμε τη στέγη. Τα χρήματα αυτά, αδελφοί μου, μας τα έστειλε ο πνευματικός μου, πατήρ Νικόλαος Μαρκέτος από την Αυστραλία.

-Από τις 21-23 Ιανουαρίου 2009 ήμασταν στο Νίας για ομαδική βάπτιση. Ήταν μαζί μου ο πατήρ Λάζαρος (Ιάβα), ο πατήρ Αθανάσιος και η κόρη μου Σωτηρία. Τελέσαμε την ομαδική βάπτιση στο ποτάμι. Στη διάρκεια του εξορκισμού έπεσαν βροχές. Πολύ δυνατές. Επειδή είχε βροχές τελέσαμε τον εξορκισμό σε ένα σπίτι. Μόνο τη βάπτιση τελέσαμε στον ποταμό. Με βροχές δυνατές περπατήσαμε στον ποταμό (1,5χλμ). Βαπτίσαμε 75 άτομα. Τα υπόλοιπα τα αφήσαμε για την άλλη φορά, διότι ήταν πολύ κουραστικό να τα κάνουμε και τα 150 άτομα όλα μαζί. Μόλις τελείωσα τη βάπτιση ανεβήκαμε πάνω και δέκα λεπτά αργότερα πλημμύρισε το ποτάμι. Δόξα τω Θεώ!

Οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν το φάσμα της φτώχειας. Ο δρόμος για το χωριό δεν είναι εύκολος στην προσπέλαση. Εκτός απ΄ αυτό αντιμετωπίζουν κι άλλο πρόβλημα. Τα παιδιά τους σπάνια φοιτούν σε ανώτατη σχολή, διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να τα στείλουν στην πόλη Έχουμε κτίσει εκκλησία στο χωριό, αλλά μέχρι τώρα δεν έχουμε βρει ιερέα για να κατοικήσει εκεί και να αναλάβει το έργο της Ιεραποστολής. Οι τοπικές αρχές δεν μας δυσκολεύουν. Μας έδωσαν άδεια να κτίσουμε εκκλησία και σχολείο, γιατί πιστεύουν ότι με αυτά υποβοηθείται το χωριό.

-Στις 23 Ιανουαρίου 2009 επισκεφτήκαμε το σχολείο μας «Άγιος Νικόλαος Νίας». Φάγαμε μαζί και δώσαμε βοήθεια στους δασκάλους και στους μαθητές. Εδώ στο σχολείο μας έχουμε 122 μαθητές. Το 50% είναι φτωχοί.

-Το 2010 στο νησί έχουν εγκατασταθεί δυο οικογένειες (η οικογένεια Rommel και η οικογένεια Ysak ),που ανέλαβαν η μια την Ορθόδοξη Κατήχηση στα σχολεία -Αγιος Νικόλαος στην πόλη Gunung Sitoli και η άλλη οικογένεια την Ορθόδοξο Κατήχηση στο Bawolato. Oι Ορθόδοξοι Ιεραπόστολοι έμειναν δύο μέρες στο Gunung Sitoli και επισκέφτηκαν το σχολείο -Αγιος Νικόλαος. Εκεί μίλησαν με τους δασκάλους και μοίρασαν δώρα στους μαθητές. Στη συνέχεια επισκέφτηκαν επίσης τον Δήμαρχο της πόλης ,τον διευθυντή της Παιδείας και τον Διευθυντή του Τομέα Θρησκευμάτων του Δημου, οι οποίοι παρόλο ότι είναι Μουσουλμάνοι υποδέχτηκαν τους Ορθόδοξους Ιεραποστόλους πολύ εγκάρδια ,ενημερώθηκαν δε για την παρουσία της Ορθόδοξης Ιεραποστολής εκεί καθώς και για το μεγάλο φιλανθρωπικό και εκπαιδευτικό έργο που συντελείται εκεί.

-Στις 13 Ιανουαρίου 2010  επισκέφτηκα το χωριό Bawolato . Η μετάβαση στο χωριό είχε πάρα πολλές δυσκολίες, λόγω του κακού οδικού δικτύου. Ξεκινήσαμε στις 5 το πρωί με νοικιασμένο αυτοκίνητο και μετά από δύο ώρες φτάσαμε στο τέλος του οδικού δικτύου, που μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα αυτοκίνητα.

Αφήσαμε σε μια άκρη του δρόμου το αυτοκίνητο και μετά από πεζοπορία, που διήρκησε πάνω από μια ώρα, φτάσαμε στο βουνό που βρίσκεται το χωριό. Μούσκεμα από την ακατάπαυστη βροχή και τον ιδρώτα, στις 08.10 βρισκόμασταν στην Εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. Άρχισα την Προσκομιδή και τελέσαμε τη Θεία Λειτουργία στην τοπική γλώσσα. Στο τέλος φάγαμε όλοι μαζί και αργά το απόγευμα γυρίσαμε στο Gunung Sitoli. Τώρα μας περιμένουν να ξανάρθουμε μετά το Πάσχα, τον Απρίλιο για να γίνει η Βάπτιση και άλλων Κατηχουμένων στο χωριό.»

Οκτώβριος 2017

…Στη διάρκεια της παραμονής μου στο νησί Νίας στα τέλη Μαΐου, κάλεσα τον πατέρα Χαρίτωνα κοντά μου και συζητήσαμε πώς μπορούν να πάνε μπροστά τα έργα της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας στο νησί αυτό, όπου έχουμε 3 κοινότητες και ένα Ορθόδοξο σχολείο. Υπεύθυνος και στις 3 κοινότητες είναι ο π. Χαρίτων που, για να λειτουργεί και στις 3 κοινότητες, χρησιμοποιεί μια μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα ως μέσο μεταφοράς. Τις καθημερινές ο πατήρ Χαρίτων είναι δάσκαλος στο Γυμνάσιο του Αγίου Νικολάου. Με τα έσοδα του σχολείου, μόλις που μπορεί να πληρώσει τους δασκάλους και τους υπαλλήλους και πολύ ελάχιστα περισσεύουν για τις βενζίνες. Να ξέρετε ότι στο νησί Νίας υπάρχουν παντού μπανάνες και καρύδες, που πωλούνται στα χωριά σε εξευτελιστικές τιμές. Ο πατήρ Χαρίτων σκοπεύει να τις αγοράζει από τα χωριά και να τις μεταφέρει στο κέντρο της πόλης, για να τις πουλάει εκεί, όπου πιάνουν καλές τιμές, ώστε με τα έσοδα που θα προκύψουν να εκτελεί τη διακονία του. Για το σκοπό αυτό, χρειάζεται ένα αυτοκίνητο μεταχειρισμένο για μεταφορά και χρήματα για την αγορά των φρούτων. Έτσι, παίρνω το θάρρος να σας ενημερώσω για αυτό το πρόγραμμα, μήπως κάποιοι δωρητές έχουν δυνατότητα να τον στηρίξουν, διότι ως γνωστόν οι ιερείς μας εδώ στην Ινδονησία εργάζονται χωρίς μισθό.

Ο π. Χαρίτων με Ορθόδοξα παιδιά στον Ι.Ν. Αγίας Μάρθας

Το σχολείο «Άγιος Νικόλαος» στην Ινδονησία

Η  πανδημία Covid-19 είναι παγκόσμια και σχεδόν ένα χρόνο τώρα τα σχολεία στο νησί Νιας έχουν κλείσει, μαζί και το σχολείο μας «Άγιος Νικόλαος». Με την άδεια της τοπικής κυβέρνησης, όμως, στις αρχές Φεβρουαρίου 2021, τα σχολεία άνοιξαν με ορισμένα μέτρα. Δηλαδή να μην έρχονται οι μαθητές όλοι μαζί στο σχολείο, αλλά 30% π.χ να έρχεται την Δευτέρα, το 30% την Τρίτη κ.ο.κ. Αυτές οι συνθήκες ισχύουν προσωρινά και μέχρι να περάσει αυτή η κατάσταση. Οι μαθητές μας βέβαια χάρηκαν πολύ. Αλλά το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι ότι όλα σχεδόν τα παιδιά μας για το διάστημα από το Μάρτιο 2020 μέχρι τον Ιανουάριο 2021 δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τα δίδακτρα. Βεβαίως καταλαβαίνουμε ότι έχουν οικονομική δυσκολία. Στο Σχολείο Αγίου Νικολάου Νιας έχουμε 13 δασκάλους και 2 υπαλλήλους. Τα έξοδά μας για τους μισθούς τους είναι 1.000 ευρώ το μήνα. Πληρώνουμε τους δασκάλους με την ώρα, διότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να πληρώσουμε με μηνιαίο μισθό. Έτσι, ο Covid 19 έφερε οικονομική κρίση και δεν μπορούμε να πληρώσουμε τους δασκάλους και τους υπαλλήλους μας. Παρακαλώ, αδελφοί μου, αν έχετε την οικονομική άνεση να μας βοηθήσετε στο θέμα αυτό. Βεβαίως, εάν μας βοηθήσετε, έχω σκοπό να μην παίρνουμε δίδακτρα από τους μαθητές μας για 6 μήνες, για να ελαφρύνουμε τα βάρη που σηκώνουν.

Λόγω της κατάστασης, οι δάσκαλοι δεν έλαβαν τακτικά τις αποδοχές τους, γι’ αυτό μερικοί σταμάτησαν πλέον να έρχονται στο σχολείο. Τότε, από την πόλη Μεντάν έστειλα στο Νιας δύο παιδιά δικά μας, τον Πέτρο και την Αλπίν. Οι δυο αυτοί είναι πτυχιούχοι από τη Θεολογική μας Σχολή στον τομέα της Χριστιανικής παιδείας. Έτσι βρήκαμε μια λύση. Ο πατήρ Χαρίτων θα εργάζεται ως ιεραπόστολος μόνο στην Εκκλησία μας, διότι πλέον έχουμε 3 κοινότητες εκεί. Ο π. Χαρίτων έχει μια μοτοσυκλέτα ως μέσο συγκοινωνίας, αλλά για τον Πέτρο και την Άλπιν έχουμε σκοπό να αγοράσουμε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα…..

Στο Νιας έχουμε 172 μαθητές, 13 δάσκαλους και 2 υπαλλήλους και θέλουμε να τους δώσουμε μάσκες δωρεάν. Έχουμε σκοπό να αγοράσουμε μάσκες από το Μεντάν και να τις στείλουμε εκεί,

…………………………………………………………………………………

Επίλογος

Με την εκδημία του π.Χρυσοστόμου Manalu κλείνει μια μεγάλη χρονική περίοδος προσφοράς και θυσίας στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή  στην Ινδονησία που άρχισε το 1998.Είναι γεγονός ότι η έλλειψη της παρουσίας του π.Χρυσοστόμου θα είναι εμφανέστατη. Όμως ο ίδιος δεόμενος από το υπερουράνιο θυσιαστήριο θα είναι αοράτως παρών και θα ενισχύει με τις προσευχές του τους άξιους συνεργάτες που άφησε πίσω του. Τους κληρικούς, που θα συνεχίσουν την ποιμαντική διακονία στις ενορίες της Σουμάτρας, του Τιμόρ και του Νίας, την πρεσβυτέρα Ελισσάβετ και τις κόρες του Σωτηρία και Ευαγγελία που θα συνεχίσουν την εκπαιδευτική και κοινωνική προσφορά του ιεραποστολικού κλιμακίου.

Σεβαστέ  και αείμνηστε π.Χρυσόστομε.

Είμαστε ευγνώμονες για ό,τι προσέφερες με την ιερατική σου ιεραποστολική  διακονία στην Αγία μας Εκκλησία.

Η  φυσική και ανθρώπινη λύπη μας ελαττώνεται από την ελπίδα και την βαθειά πεποίθηση ότι «μεταβέβηκες εκ του θανάτου εις την ζωήν » και «από τα λυπηρότερα στα χρηστότερα και θυμηδέστερα» στην αιώνια χαρά και απόλαυση. Η Ορθόδοξη ιεραποστολή  που τόσο αγάπησες σε στερείται. Όμως η Εκκλησία δεν σε έχασε. Σε έχει πρεσβευτή στον θρόνο της χάριτος του Θεού, στον ουρανό και θα κοσμείς τον χορό των αγγελικών δυνάμεων της αιωνίας δόξης  του «Εσφαγμένου Αρνίου». Εκεί απερίσπαστος πλέον θα παρακαλείς τον Κύριο και θα προσεύχεσαι για όλους μας και ιδιαίτερα για την νεοσύσταση ορθόδοξη εκκλησία της Σουμάτρας. Έχεις εφόδιο  τις προσευχές των μελών της ιεραποστολικής  Εκκλησίας της Ινδονησίας που διακόνησες   και σε συνοδεύουν οι πολλοί κόποι και μόχθοι σου για την Εκκλησία του Χριστού. «Τήν πίστην τετήρηκας» (Β΄ Τιμ. 4, 7). «Τήν καλήν παρακαταθήκην ἐφύλαξας» (Β΄ Τιμ. 1, 14) καί «ἐγένου πιστός ἄχρι θανάτου» (Ἀπ. 2, 10).

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ.

Φωτο απο το Ορθόδοξο Πάσχα στην Αλάσκα και στο Πακιστάν (2023)

Πακιστάν

MEΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ

«Τὴν θεολογία ἔμαθα καὶ ἀπὸ τοὺς παπποῦδες καὶ τὶς γιαγιάδες στὴν Ἑλλάδα»

Τοῦ  Νίκου Ἀσλανίδη

Ὁ Σεβ. Τιμόθεος κατὰ κόσμον Λουὶς Ἀντόνιο Τάρες Ἐσκβίρελ, ἔχει ἰνδιάνικη καταγωγή… Πρὶν ἀπὸ δύο χρόνια χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ἄσσου (Κολομβίας-Βενεζουέλας) στὸν Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν Μπογκοτά. Πρόσφατα ἐπισκέφθηκε τὴν Ἑλλάδα καὶ συναντηθήκαμε στὰ γραφεῖα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς, στὴ Θεσσαλονίκη.

-Πῶς ἀνακαλύψατε τὴν Ὀρθοδοξία;

-Κατάγομαι ἀπὸ μία ἰνδιάνικη φυλὴ ποὺ λέγεται Τσιρακόκο. Γεννήθηκα μέσα στὰ τροπικὰ δάση, τρεῖς ὧρες μακριὰ ἀπὸ τὰ χωριὰ καὶ τὶς πόλεις. Ἦταν πολὺ δύσκολες συνθῆκες καὶ σὲ ἡλικία 11 ἐτῶν εἶδα γιὰ πρώτη φορὰ τηλεόραση. Τότε ἔτυχε νὰ δῶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τῆς Κύπρου Μακάριο καὶ ἔμαθα γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Μέχρι τότε ἤξερα ὅτι ὑπῆρχαν χριστιανοὶ μόνο ρωμαιοκαθολικοὶ καὶ ὅταν ρώτησα κάποιον μοῦ εἶπε ὅτι ἡ «μάνα ἐκκλησία» εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη. Ἔτσι ἄρχισα νὰ ψάχνω καὶ τελικὰ ἀποφάσισα νὰ γίνω Ὀρθόδοξος.

-Ὑπῆρχαν τότε ἄλλοι Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ στὴν Κολομβία;

-Ὄχι, δὲν ὑπῆρχαν. Ἦταν ὁρισμένοι Ἕλληνες, ἀλλὰ δὲν εἴχαμε σχέσεις μεταξύ μας καὶ δὲν ἤξερα πῶς νὰ γίνω Ὀρθόδοξος. Δὲν σταμάτησα νὰ ψάχνω καὶ σὲ ἡλικία 20 ἐτῶν ἔστειλα ἐπιστολὴ στὴ Μητρόπολη Κεντρικῆς Ἀμερικῆς καὶ ζήτησα νὰ μὲ βαπτίσουν. Τότε μὲ ἐνημέρωσαν ὅτι εἴχανε δημιουργήσει μία καινούρια Μητρόπολη στὸν Παναμὰ καὶ ἔστειλα ἐπιστολὴ ἐκεῖ. Πῆρα ἀπάντηση ὅτι θὰ ἔρθει στὴν Κολομβία ὁ Μητροπολίτης καὶ θὰ μποροῦσα νὰ τὸν γνωρίσω. Πράγματι τὸν Αὔγουστο τοῦ 1997 ἦρθε ὁ Σεβασμιώτατος Ἀθηναγόρας καὶ γνωριστήκαμε. Τότε ἔμαθα ὅτι στὴν Κολομβία ὑπῆρχε καὶ ὀρθόδοξος ναὸς, ἀλλὰ μόνο γιὰ τοὺς Ἕλ­ληνες καὶ ἦταν κλειστός. Ἕνας παπὰς ἐρχόταν μία φορὰ κάθε χρόνο καὶ λειτουργοῦσε. Στὴ συνάντηση μὲ τὸν Μητροπολίτη τοῦ εἶπα ὅτι θέλω νὰ γίνω Ὀρθόδοξος καὶ αὐτός μοῦ πρότεινε νὰ ἔρθω στὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ σπουδάσω Θεολογία.

-Πότε ἤρθατε στὴν Ἑλλάδα;

-Τὴν ἴδια χρονιὰ ἦρθα στὴν Ἑλλάδα καὶ ἄρχισα νὰ μαθαίνω Ἑλληνικά. Πῆγα στὸ ἐκκλησιαστικὸ λύκειο τοῦ Κιλκὶς καὶ μετὰ στὴ Θεολογικὴ σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. Στὸ πανεπιστήμιο τῆς Θεσσαλονίκης γνώρισα ἐξαιρετικοὺς καθηγητὲς, ἀλλὰ γιὰ τὴ Θεολογία καὶ τὴν Ὀρθοδοξία δὲν τὴν ἔμαθα μόνο ἀπὸ αὐτούς. Τὴν ἔμαθα καὶ ἀπὸ τοὺς παπποῦδες καὶ τὶς γιαγιάδες ποὺ γνώρισα ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι στάθηκαν δίπλα μου καὶ μοῦ ἔδωσαν τὴ ζεστασιὰ τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας. Μὲ ἔκαναν νὰ νιώσω τί εἶναι ἡ Ἑλλάδα καὶ ἑλληνικὴ φιλοξενία.

-Στὴν Κούβα πότε πήγατε;

-Τὸ 2003 πῆγα στὴν Κούβα καὶ στὴν ἀρχὴ ἦταν πολὺ δύσ­κολα, γιατί δὲν μᾶς ἤξεραν. Γιὰ νὰ καταλάβετε τοὺς πρώτους μῆνες κοιμόμουν στὸ πάτωμα, ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ πολλὲς προσπάθειες, ὅταν ἄκουσαν οἱ Κουβανοὶ τὴ φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας τὰ πράγματα ἄλλαξαν. Ὁ ἴδιος ὁ Φιντὲλ Κάστρο ἀποφάσισε νὰ μᾶς δωρίσει ἕνα ναό, τὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, γιὰ νὰ τιμήσει τοὺς Ἕλληνες καὶ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη…

-Σήμερα πόσοι Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ εἶναι στὴν Κεντρικὴ Ἀμερική;

-Αὐτὴ τὴ στιγμὴ ὑπάρχουν πάνω ἀπὸ 1.500.000 Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ στὴν κεντρικὴ Ἀμερική. Μόνο στὴν Κολομβία ἔχουμε 250.000 τὸ λιγότερο. Στὴν Κούβα ἔχουμε τέσσερις ἐνορίες. Οἱ ἀριθμοὶ ἀλλάζουν γιατί κάθε μέρα περίπου 15.000 ἄνθρωποι φεύγουν ἀπὸ τὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία καὶ ἀκολουθοῦν ἄλλες θρησκεῖες. Γι’ αὐτὸ ἡ παρουσία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας πρέπει νὰ εἶναι σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς χῶρες…

-Δηλαδὴ πῶς ζοῦν οἱ κάτοικοι;

-Ἡ πτώχεια στὴν Κολομβία δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴ πτώχεια ποὺ γνωρίζετε ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα. Τὰ περισσότερα σπίτια ποὺ ὑπάρχουν εἶναι ὅλο κι ὅλο τέσσερα ξύλα καὶ ἀπὸ πάνω ἔχουν μία λαμαρίνα τίποτα ἄλλο. Κοιμοῦνται τὰ παιδιὰ κάτω στὸ χῶμα. Τὸ πολὺ-πολὺ νὰ ὑπάρχει ἕνα στρῶμα. Τὸ καθημερινό τους φαγητὸ συνήθως εἶναι ἕνα πιάτο ρύζι μία φορὰ τὴν ἡμέρα. Μερικὲς φορὲς μποροῦν νὰ βροῦνε καὶ κανένα αὐγὸ ἢ λίγα φασόλια, γιὰ νὰ φᾶνε. Αὐτὴ εἶναι συνήθως ἡ διατροφή τους γιὰ τὸ 60%-70% τοῦ πληθυσμοῦ. Ὑπάρχει ἀνεργία καὶ ὅσοι δουλεύουν οἱ ἀποδοχὲς τους εἶναι περίπου 180 εὐρὼ τὸ μήνα. Δύσκολη κατάσταση. Βέβαια ὑπάρχουν καὶ ὁρισμένες οἰκογένειες ποὺ κρατᾶνε τὸν πλοῦτο στὰ χέρια τους. Ὑπάρχει καὶ ὁ ἐμφύλιος πόλεμος ποὺ κάνει τὴν κατάσταση ἀκόμη πιὸ δύσκολη.

-Ἐσεῖς κυκλοφορεῖτε ἐλεύθερα σὲ ὅλες τὶς περιοχὲς ἢ ὑπάρχει κίνδυνος γιὰ τὴ ζωή σας;

-Τί νὰ πάρουν ἀπὸ ἐμένα; Ἐγὼ ὅπως βλέπετε κυκλοφορῶ μὲ ἕνα σταυρὸ καὶ ἕνα ἁπλὸ ράσο. Νομίζω ὅτι μᾶς σέβονται, γιατί μιλᾶμε στὴν τηλεόραση καὶ τοὺς ἐξηγοῦμε ὅτι οἱ προσευχὲς μας εἶναι νὰ ἐπικρατήσει εἰρήνη. Μέχρι τώρα δὲν ἔχω πρόβλημα, γιατί τοὺς λέω: τί θὰ πάρετε ἀπὸ μένα; Τὸ μόνο ποὺ ἔχω εἶναι νὰ σᾶς δώσω μία εὐλογία…

-Τί μήνυμα θέλετε νὰ στείλετε στοὺς Ἕλληνες;

-Θυμᾶμαι μία φορὰ ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα μία ἡλικιωμένη μοῦ εἶπε «ἐγὼ εἶμαι πολὺ πτωχή, δὲν μπορῶ νὰ βοηθήσω. Ἔχω μόνο ἕνα σπιτάκι, ἕνα χωράφι καὶ ἕνα σπιτάκι κοντὰ στὴ θάλασσα. Τῆς εἶπα ὅτι ἂν αὐτὰ τὰ εἶχε κάποιος στὴν Κολομβία θεωρεῖται πολὺ πλούσιος». Ἐμεῖς στὴν Κολομβία μαθαίνουμε τὴν ἑλληνικὴ ἱστορία ἀπὸ τὸ δημοτικὸ σχολεῖο καὶ σᾶς θαυμάζουμε. Καταλαβαίνω ὅτι σήμερα στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχουν δύσκολες συνθῆκες, ἀλλὰ γιὰ νὰ καταλάβετε πῶς ζοῦμε ἐμεῖς πρέπει νὰ συγκρίνετε πῶς ἦταν ἡ Ἑλλάδα πρὶν ἀπὸ τὸν πόλεμο τοῦ ’40, ἴσως καὶ πιὸ πρίν. Ἡ Ἑλλάδα γιὰ μᾶς εἶναι ἕνας παράδεισος. Θέλω νὰ πῶ στοὺς Ἕλληνες ὅτι εἶστε τὸ παράδειγμά μας. Προσέξτε ὅμως τί παράδειγμα παραδίδετε ἐσεῖς στὰ παιδιά σας. Φροντίστε νὰ κληρονομήσετε στὰ παιδιὰ σας ὄχι μόνο ἕνα σπίτι, ἀλλὰ καὶ μία ὀρθόδοξη οἰκογένεια. Νὰ κληρονομήσετε τὴ σοφία τῶν προγόνων σας καὶ τὴ φιλοτιμία ποὺ σᾶς διακρίνει ἀπὸ ὅλους τούς λαοὺς τῆς Εὐρώπης καὶ τοῦ κόσμου. Καὶ νὰ θυμᾶστε ὅτι ἐμεῖς στηριζόμαστε στὰ κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά.

Πηγή: Ἐφημερὶς «Μακεδονία», 22.1.2023.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑ & ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ με τον θεοφιλέστατο επίσκοπο Άσσου κ. Τιμόθεο

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑ

Μία Κορεάτισσα η πρώτη διδάκτορας Ορθοδόξου Θεολογίας στην Εκκλησία της Κορέας

Δήμητρα Α. Κούκουρα, Ομότιμη Καθηγήτρια Ομιλητικής, Α.Π.Θ.

«Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κορέας σεμνύνεται, διότι σήμερα απέκτησε τον πρώτο διδάκτορα Ορθοδόξου Θεολογίας και είναι γυναίκα», δήλωσε με ικανοποίηση ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος, όταν τελείωσε η δημόσια διαδικτυακή υποστήριξη διδακτορικής διατριβής, την Τρίτη 9.11.2021, με τίτλο «Το ορθόδοξο μήνυμα στην Κορέα. Μετάδοση και πρόσληψη». Συγγραφέας της είναι  η κ. Hye Won (Ελένη) CHO, που σπούδασε  Κορεατική και Ρωσική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Yonsei της Σεούλ και συνέχισε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές της στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στο γνωστικό πεδίο της Ομιλητικής. Στην εξίσου ενδιαφέρουσα μεταπτυχιακή της εργασία (2018) είχε συγκρίνει το μήνυμα των Χριστουγέννων του 2016 από ομιλίες που εκφώνησαν οι επικεφαλής οκτώ χριστιανικών παραδόσεων στην Κορέα. Στη διατριβή της επικεντρώθηκε στην ανάλυση 109 ορθοδόξων ομιλητικών κειμένων. Συγχρόνως εξέτασε τη διαδρομή της ορθόδοξης μαρτυρίας στην Κορέα από τις αρχές του 20^ου αιώνα και εξής, τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες, το πολιτιστικό περιβάλλον και τις ιδιαιτερότητες των αποδεκτών.

            Στη Νότιο Κορέα επιβιώνουν παλαιότατες θρησκείες (Κομφουκιανισμός και Βουδισμός) και μαγικές θεραπευτικές πρακτικές (Σαμανισμός), ενώ ο  παραδοσιακός χαρακτήρας της κοινωνίας δέχεται πιέσεις από τα δυτικά πρότυπα ζωής. Ο πληθυσμός της υπολογίζεται περίπου 52,5  εκατομμύρια, εκ των οποίων 15%  είναι Βουδιστές, 25% Χριστιανοί όλων των ομολογιών και τα υπόλοιπα 26 εκατομμύρια δηλώνουν άθεοι. Η «μικρά ζύμη» των Ορθοδόξων αριθμεί 5,5 χιλιάδες μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κορέας υπό τη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

            Η χριστιανική πίστη μεταφέρθηκε στην κορεατική χερσόνησο τον 18^ο αιώνα από λόγιους Κορεάτες, που είχαν γνωρίσει ρωμαιοκαθολικούς ιεραποστόλους στην Κίνα. Κατά τον 19^ο αι. κατέφτασαν Πρεσβυτεριανοί και Μεθοδιστές ιεραπόστολοι από την Αμερική και στη συνέχεια Αγγλικανοί και διάφοροι Προτεστάντες. Η Ορθοδοξία έφτασε στα τέλη του 19^ου αιώνα, χάρη στις προσπάθειες Ρώσων ιεραποστόλων, οι οποίοι επιδόθηκαν στην κατήχηση, τη μετάφραση λειτουργικών κειμένων, τη χειροτονία τοπικού κλήρου και τη δημιουργία αναγκαίων υποδομών. Κατά την  ιαπωνική κατοχή (1910-1945) όλες οι χριστιανικές κοινότητες στερήθηκαν τις θρησκευτικές ελευθερίες, ενώ, στον Πόλεμο της Κορέας (1950-1953), υπέστησαν διωγμούς και καταστροφές των περιουσιών από τους κομμουνιστές. Μετά την επικράτηση των μπολσεβίκων στη Μόσχα (1917), η ορθόδοξη κοινότητα αντιμετώπισε πολλαπλές δυσκολίες, χωρίς συστηματική πνευματική και υλική υποστήριξη από την Εκκλησία της Ρωσίας.

Μετά τους Ρώσους ιεραπόστολους (1900-1949),  Έλληνες κληρικοί που συνόδευσαν το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (1950-1954), ο Αρχιμ. Χαρίτων Συμεωνίδης, -μετέπειτα Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου-, ο Αρχιμ. Κωνσταντίνος Χαλκιόπουλος και ο τότε λαϊκός και μετέπειτα  Αρχιμ. Κωνσταντίνος Χαλβατζάκης, σε συνεργασία με τον επιζήσαντα Κορεάτη π. Βόρι Moon, με το Ιεραποστολικό Κέντρο «Πορευθέντες» και με την Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής συντέλεσαν στην επισυναγωγή των ελαχίστων διασκορπισμένων Ορθοδόξων που είχαν επιβιώσει. Από το έτος 1975 και εξής ο Αρχιμανδρίτης Σωτήριος Τράμπας μετέπειτα Επίσκοπος Ζήλων, Μητροπολίτης Κορέας (2004-2008) και νυν Πισιδίας και ο Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Ζωγράφος και νυν δεύτερος Μητροπολίτης Κορέας (2008-), εργάζονται μεθοδικά μαζί με τους συνεργούς τους, προσφέροντας με τον λόγο και  το  έργο τους την ορθόδοξη μαρτυρία στην πολυθρησκευτική  χώρα.

Εκτός από τη διαχρονική προσέγγιση της Ορθοδοξίας στην Κορέα, η κ. CHO  μελέτησε ειδικότερα τους λόγους που απηύθυνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κορέας και στην ευρύτερη κοινωνία κατά τη διάρκεια των ποιμαντικών επισκέψεών του (1995, 2000, 2005, 2018) και ομιλίες που εκφωνήθηκαν επί το πλείστον σε ευχαριστιακές συνάξεις  από Έλληνες Ιεράρχες και τον τοπικό κλήρο από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα: α) του Μητροπολίτη Ν. Ζηλανδίας και Εξάρχου Κορέας Διονυσίου (1975-2004), β) του Μητροπολίτη Κορέας Σωτηρίου (2004-2008), δ) του Μητροπολίτη Κορέας Αμβροσίου (2008-), του Αρχιεπισκόπου πρ. Αμερικής Δημητρίου στην ενθρόνιση του πρώτου Μητροπολἰτη (2004) και ε) Κορεατών θεολόγων ιερέων.

Η επιτόπια, εξάλλου, έρευνα, για την πρόσληψη του ορθοδόξου μηνύματος από το εκκλησιαστικό πλήρωμα, πρόσφερε χρήσιμες διαπιστώσεις, για τον τρόπο που γίνεται αντιληπτή η ορθόδοξη διδασκαλία, για τις δυσκολίες στην πρόσληψη και τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τους Ορθοδόξους κληρικούς για να μείνουν οι πιστοί σταθεροί στην κατά Χριστόν ζωή.

            Εξίσου καίριες είναι και οι παρατηρήσεις  για την κωδικοποίηση του ορθοδόξου μηνύματος, που πρωτίστως απασχόλησε τον Αρχιμανδρίτη Σωτήριο Τράμπα, στις απαρχές του ιεραποστολικού του έργου (1975 και εξής), όπως είναι  μετάφραση των λειτουργικών όρων  από τα ελληνικά στα κορεατικά και οι δυσκολίες για να αποδοθεί  η άγνωστη στο κοσμοείδωλο των Κορεατών σημασία τους. Αναφέρονται επίσης οι προσπάθειες να ενσωματωθούν τοπικά πολιτιστικά στοιχεία στη ναοδομία και την αγιογραφία, η χρήση του ρυζιού στην αρτοκλασία και η ενσωμάτωση νέων ευχών στο Ευχολόγιο της τοπικής Εκκλησίας, όπως η ευχή για την προετοιμασία της βασικής κορεατικής τροφής «κίμτζι» ή για τον εορτασμό των σημαντικών για τους Κορεάτες εξηκοστών γενεθλίων τους.

            Η κ.  Hye Won (Ελένη) CHO, ανήκει σε ορθόδοξη οικογένεια Κορεατών από την εποχή των Ρώσων ιεραποστόλων. Κατηχήθηκε από τον  Μητροπολίτη τότε Κορέας κ. Σωτήριο και από το έτος 2012 συνεργάζεται στον μεταφραστικό και εκδοτικό τομέα της Εκκλησίας και στο τμήμα της νεολαίας. Υπήρξε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. για την εκμάθηση της ελληνικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και της Εκκλησίας της Ελλάδος για τις θεολογικές σπουδές. Κατά την υποστήριξη της εργασίας της απάντησε με άψογη ελληνομάθεια και πλήρη γνώση του θέματός της στις ερωτήσεις των μελών της επταμελούς εξεταστικής επιτροπής, καθηγητών κκ. Δήμητρας Κούκουρα, Παναγιώτη Σκαλτσή, Στυλιανού Τσομπανίδη, Άννας Κόλτσιου-Νικήτα, Ηλία Ευαγγέλου, Μόσχου Γκουτζιούδη και Αθανασίου Στογιαννίδη. Βαθμολογήθηκε παμψηφεί με «άριστα» και στο εξής νεόνυμφη μαζί με τον σύζυγό της μηχανολόγο κ. Ανδρέα Χαμάλη θα συνεργήσουν στις πολλαπλές ιεραποστολικές προσπάθειες της τοπικής Εκκλησίας.

            Όμως, η νεαρή διδάκτορας βαθμολογήθηκε εκθύμως με «άριστα» και από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, όταν τον ακολούθησε ως προσωπική διερμηνέας του κατά την τέταρτη επίσκεψή του το έτος 2018 στο νότιο τμήμα της διηρημένης κορεατικής χερσονήσου.

ΝΕΠΑΛ: Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΕΣΩ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Στο Νεπάλ, την πατρίδα του Βούδα και στην μοναδική ινδουιστική μοναρχία του κόσμου, ένας πρώην ινδουιστής ιερέας και μετέπειτα προτεστάντης ιεραπόστολος αναζητεί τον αυθεντικό χριστιανισμό, δηλαδή την Ορθοδοξία, μέσω του διαδικτύου. Ο ορθόδοξος ιερέας π. Σεραφείμ Bell από την πόλη Walla Walla της πολιτείας Ουάσιγκτον των Η.Π.Α. πληροφορούμενος για το ενδιαφέρον και τον πόθο του Νεπαλέζου ανταποκρίνεται επισκεπτόμενος το Νεπάλ το φθινόπωρο του 2006.

Λίγα κείμενα να σας εξομολογηθώ με έχουν συγκλονίσει και συγκινήσει τόσο. Διαβάστε και εσείς ένα απίστευτο οδοιπορικό…

«Ο Σιουμπάς (Shubhas) και η σύζυγός του Καμάλα (Kamala) είναι, ένα πολύ γοητευτικό και ελκυστικό ανδρόγυνο. Τα δυό παιδιά τους είναι γλυκά, ντροπαλά και ήσυχα, αλλά με έτοιμο χαμόγελο στα χείλη. Η κόρη τους η Άσμα (Asma), ήταν τραυματισμένη και είχε μία σοβαρή αμυχή στο γόνατο και δυσκολευόταν να περπατήσει. Ας προσευχηθούμε ότι δεν θα προκληθεί καμιά μόλυνση.

Μου έδωσαν την επιλογή να μείνω στο σπίτι τους ή να πάω σε ξενοδοχείο. Φυσικά, επειδή μου αρέσει η ησυχία, θα ήταν πολύ εύκολο να διαλέξω το ξενοδοχείο αλλά σκέφτηκα ότι ήταν σημαντικό να μείνω μαζί τους. Έχουν ένα μικρό διαμέρισμα και μου έδωσαν το δωμάτιο τους ενώ αυτοί έμειναν στα κρεβάτια των παιδιών τους. Κάνουν μία θυσία και ταπεινώνομαι γι’ αυτό.

Η παρουσία μου αποδείχθηκε ότι ήταν μία μεγάλη ενθάρρυνση για τον Σιουμπάς. Μου είπε ότι πολλοί άνθρωποι που πρώτα έδειξαν ενδιαφέρον για το τι έχει να πει για την Ορθοδοξία, απομακρύνθηκαν σιγά-σιγά γιατί ύστερα από δυό και πλέον χρόνια αναμονής, κανένας δεν ερχόταν να τον βοηθήσει. Τώρα έχει ενθουσιαστεί και με θέλει να ταξιδέψω μαζί του και σε άλλα μέρη για να συναντήσουμε ανθρώπους, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να δουν να κτίζεται μία εκκλησία εδώ στο Νεπάλ.

Μου ανέφερε ότι τον επισκέφθηκε ένας ιερέας από το Χόνγκ Κόνγκ. Μου είπε μόνο ότι ήταν παχύς. Τον συνέκρινε με τους μοναχούς στο Βατοπαίδι οι οποίοι αποτελούν το Ορθόδοξο κριτήριο γι’ αυτόν. Πάντοτε τους αποκαλεί αγίους. Είπε ακόμα ότι έμεινε στο ξενοδοχείο Hyatt. Έπειτα από αυτό είχα ακόμα ένα λόγο να μείνω εδώ μαζί τους.

Προσέχουν πολύ τι μου δίνουν για φαγητό και χρησιμοποιούν μόνο βρασμένο νερό. Ακόμα και το δικό τους πόσιμο νερό είναι βρασμένο για να μην αρρωστήσουν και οι ίδιοι.

Η πόλη είναι πολύ θορυβώδης όλη την νύκτα μέχρι και το πρωί. Κατά την διάρκεια της ημέρας, η τροχαία κίνηση είναι απίστευτα πυκνή και οι οδηγοί εδώ κάνουν τους Έλληνες οδηγούς να φαίνονται οι πιο προσεκτικοί κι ευγενικοί απ’ όλους. Κάποιος επιβιώνει εδώ μόνο με την Χάρη του Θεού.

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου: Το κρεβάτι στο οποίο κοιμούμαι είναι του Σιουμπάς και της Καμάλα, στο δωμάτιο τους. Είναι ένα διπλό χωρίς στρώμα, με κομμάτια ξύλου για βάση αντί για σούστες, με μια πλεκτή κουβέρτα πάνω. Έτσι ο πόνος μου από την αρθρίτιδα στους γοφούς αυξάνεται το βράδυ. Το δωμάτιο του μπάνιου είναι μικρό. Για χάρη μου φώναξαν έναν υδραυλικό να διορθώσει τη παροχή ζεστού νερού, αλλιώς το βράζουν σε χύτρα και πλένονται με τον κουβά. Τους ζήτησα να μην το κάνουν, αλλά μου είπαν το χρειάζονται έτσι κι αλλιώς τον χειμώνα γι αυτούς και τα παιδιά.

Στην μικρή τους κουζίνα, τρώμε πρώτα εγώ και ο Σιυυμπάς, ενώ η γυναίκα του μας σερβίρει. Αργότερα τρώει με τα παιδιά της, παρόλο που εψές έφαγε μαζί μας και ο Σίρις (Shirish). Αυτός είναι ο ινδουιστικός τρόπος, παρόλο που, αν ήταν ακόμα Ινδουιστές, δεν θα μου επέτρεπαν να φάω μαζί τους.

Η ζωή στην Κατμαντού φαίνεται πολύ μελαγχολική. Και τώρα με τον συνεχή κίνδυνο πολέμου με τους Μαοϊστές ο Σιουμπάς δεν βλέπει να υπάρχει ελπίδα για την χώρα. Κι όμως, ο ίδιος είναι πολύ θετικός. Ευαγγελίζεται με πολύ ζήλο τον Χριστό. Συνήθιζε να πηγαίνει παλιά στο τέμενος Πασιουπατινάτ (Pashu-patinat) και να κηρύττει τον Χριστό. Με τον καιρό αυτό άρχισε να γίνεται πολύ επικίνδυνο και υπήρχε ο κίνδυνος φυλάκισης. Πήγαινε επίσης και στο συγκρότημα με τους ασκητές, που είναι απρόσιτο, είναι μόνο για τους ιερείς και τους ασκητές. Τον έβλεπαν σαν ένα απλό άνθρωπο με κανονικά ρούχα και δεν τον ελάμβαναν υπόψη. Ύστερα άρχισε να τους μιλά χρησιμοποιώντας την Σανσκριτική, την ιερή γλώσσα των Ινδουιστών, την οποία γνωρίζει να χρησιμοποιεί μόνο η υψηλότερη κάστα των Βραχμανιστών ιερέων και των ασκητών. Αυτό τράβηξε την προσοχή τους, όπως και ο απόστολος Παύλος όταν μιλούσε στους Εβραίους χρησιμοποιώντας Εβραϊκά. Μετά τους προσκαλούσε στο διαμέρισμά του και τους μιλά για τον Χριστό.

Επίσης ευαγγελίζεται στους ανθρώπους από το Μπουτάν στην ίδια τους την χώρα, αλλά και στους εκατό χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται στο Νεπάλ. Αυτό στο Μπουτάν είναι παράνομο και τιμωρείται με θάνατο. Κάποτε ταξίδευε το βράδυ μυστικά και τα χριστιανόπουλα τον περικύκλωναν για να τον προστατέψουν από τους Μαοϊστές. Αν έμενε μόνος του, σίγουρα θα τον πυροβολούσαν. Έχει επίσης μεταβεί μυστικά και στο Θιβέτ για τον ίδιο λόγο και έχει προσηλυτίσει δύο Θιβετιανούς μοναχούς. Με την βοήθεια του Θεού θα τους συναντήσω όταν θα φύγουν από το Θιβετιανό μοναστήρι τους σε μερικές μέρες. Τώρα με ρωτά αν στην επόμενη μου επίσκεψη θα ήθελα να συναντήσω τον βασιλιά του Νεπάλ. Ο σπιτονοικοκύρης του είναι ο προσωπικός γραμματέας του βασιλιά και θα προσπαθήσει να το διευθετήσει. Ωστόσο είναι πολύ πιθανόν μέχρι να επιστρέψω, ο βασιλιάς να έχει εκθρονιστεί ή ακόμα και να σφαγιαστεί.

Έχει επίσης ταξιδέψει στο Πακιστάν και δίδαξε ανοικτά στους μουσουλμάνους. Ο Θεός έχει αναστήσει έναν απόστολο Παύλο στο Νεπάλ.

Προσεύχεται και πιστεύει ότι το Νεπάλ θα γίνει το κέντρο του Ορθόδοξου ευαγγελισμού για όλες τις γειτονικές χώρες. Ο Θεός να τον ευλογεί. Δείχνει τα γύρω βουνά και λέει: Εδώ θα κτιστεί το μοναστήρι μας, μετά το κτίσιμο της εκκλησίας. Ο Θεός να το ευλογήσει.

Φαίνεται ότι ο δωδεκάχρονος Σίρις μοιάζει πολύ στον πατέρα του. Αυτός και η Άσμα πηγαίνουν σε ιδιωτικό Ινδουιστικό σχολείο. Ο Σίρις έδωσε σε όλους τους δασκάλους μία Βίβλο και τους μίλησε για τον Χριστό. Και οι δύο έχουν απομνημονεύσει πολλές παραγράφους από τις γραφές και γνωρίζουν όλα τα βιβλία της Βίβλου. Οι προτεστάντες ντροπιάζουν τους Ορθοδόξους όσον άφορα την γνώση των γραφών. Ο Σίρις, αν θέλει ο Θεός θα γίνει ένας καλός ιερέας.

Χθες το πρωί δίδαξα για τριάντα λεπτά τον Σιουμπάς και την οικογένεια του και απάντησα στις ερωτήσεις τους. Σήμερα το πρωί πρέπει να τρέξουν για δουλειές, και εκτός από μερικές λέξεις που αντάλλαξα για την εκκλησία και τα Άγια Μυστήρια με τον Σιουμπάς τίποτε το σπουδαίο δεν έγινε.

Αργότερα τους μίλησα λίγο για την Εκκλησία ως πνευματικό νοσοκομείο, για τις ιάσεις των ψυχών, για την ιαματική ικανότητα των αγίων μυστηρίων, τις πνευματικές θεραπείες των ασκητικών έργων, και των ιερέων ως ιατρών.

Ύστερα επήγαμε στο κέντρο της Κατμαντού από την περιοχή Θαμέλ στην πλατεία Ντερμπάρ, σ’ ένα βουδιστικό μοναστήρι με θυσιαστήριο και υστέρα στο μεγαλύτερο Stupa στον κόσμο, το Bodhnath Stupa. Όπου πήγαινα, προκαλούσα την περιέργεια, και στους Δυτικούς και στους Ασιάτες. Κάποιοι Δυτικοί μου έβγαλαν φωτογραφία. Άλλοι φάνηκαν να ενοχλούνται επειδή τους κατέστρεψα την φαντασίωση των βουδιστικών τους διακοπών.

Ο Σιουμπάς κι εγώ ανεβήκαμε στο Bodnath Stupa και τριγυρίζαμε με τους βουδιστές προσκυνητές λέγοντας την ευχή του Ιησού. Έψαλλα την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία του Νεπάλ!

Στην επιστροφή μου προσευχήθηκα για να γιατρευτεί το γόνατο της Άσμα και την άλειψα με το λαδάκι του αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς. Τους έδειξα την εικόνα του αγίου Ιωάννη και τους μίλησα λίγο για την ζωή του. Στον Σωυμπάς έδωσα και την βιογραφία του.

21 Οκτωβρίου: Σήμερα είναι μέρα γιορτής. Εργάζονται έξι μέρες και το Σάββατο ξεκουράζονται. Γι’ αυτό οι Προτεστάντες τελούν την λειτουργία τους το Σάββατο. Σήμερα το πρωί ένας νεαρaltός επισκέφθηκε τον Σιουμπάς. Κατάγεται από ένα μέρος έξω από την κοιλάδα της Κατμαντού και σπουδάζει φωτογραφία σε ένα κολλέγιο εκεί. Είναι προτεστάντης και ονομάζεται Σίλας. Ο αδελφός του είναι πάστορας στο χωριό τους. Του μίλησα για την Ορθόδοξη Εκκλησία σ’ αντίθεση με τον προτεσταντισμό. Του διάβασα τις προσευχές για το ταξίδι και έβαλα το πετραχήλι στο κεφάλι του και τον ευλόγησα.

Το απόγευμα μερικοί προτεστάντες θα έρθουν να μας επισκεφθούν και θα μιλήσουμε για την Ορθοδοξία, θα πηγαίναμε για επισκέψεις πάλι αργότερα το πρωί αλλά άρχισε πάλι να βρέχει και κάνει περισσότερο κρύο. Γι’ αυτό θα ξεκουραστώ, θα προσευχηθώ και θα προετοιμαστώ για το βράδυ.

Φαίνεται ότι ο Σιουμπάς πρέπει να έρθει στην Walla Walla και να ζήσει λίγο μέσα στην λειτουργική ζωή της εκκλησίας. Δεν το έχει ξανακάνει αυτό. Πρέπει να έχει αυτή την εμπειρία για να μπορέσει να δημιουργήσει ένα όραμα για το τι πρέπει να επιδιώξει εδώ. Ίσως να μείνει μετά την Μεγάλη Σαρακοστή μέχρι και του Αγίου Πνεύματος.

Η σχολική χρονιά είναι δύσκολη επειδή οι Μαοϊστές χτυπούν ακόμα και στη Κατμαντού. Πέρυσι τα παιδιά πήγαν σχολείο μόνο 3-4 μήνες. Για να πιέσουν την κυβέρνηση οι Μαοϊστές απαιτούν το κλείσιμο των σχολείων. Όταν μένουν ανοικτά, τα ανατινάζουν με εκρηκτικά. Οι Μαοϊστές είναι πολύ πιο δυνατοί από την κυβέρνηση και τον στρατό. Το μόνο πράγμα που τους κρατάει λίγο πίσω είναι ο φόβος ότι θα χάσουν την ξένη βοήθεια, αν πάρουν την εξουσία στα χέρια τους με την βία.

Το απόγευμα μόνο ένας ήρθε για επίσκεψη. Ονομάζεται Λάξμι. Είναι Ινδουιστής, αλλά τώρα εξ αίτιας του Σιουμπάς πιστεύει στον Χριστό. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα λογαριάζει το κόστος της αλλαγής στην θρησκεία και δεν έχει εκφραστεί ανοικτά για τον Χριστό. Για τους Ινδουιστές η αλλαγή θρησκείας σημαίνει ότι θα χάσουν την οικογένειά τους, την κάστα τους ακόμα και την ζωή τους. Μιλήσαμε μαζί για μία περίπου ώρα για την Ορθόδοξη πίστη. Ύστερα βοήθησα λίγο τον Σιουμπάς με την μετάφραση της Nicene Creed, καθώς και τις προσευχές για τους κατηχουμένους. Παρέλυσα από τον φόβο όταν αντιλήφθηκα ότι αυτά που γράφει θα επαναλαμβάνονται από τώρα και στο εξής στο Νεπάλ από τους ιθαγενείς που θα γίνονται Ορθόδοξοι. Τον προέτρεψα επανειλημμένα να είναι προσεκτικός.

Απόψε η διασκέδαση για την εθνική γιορτή άναψε για τα καλά. Παντού στην κοιλάδα, σε κάθε κατεύθυνση, όλα τα σπίτια φωτίζονται στα μπαλκόνια και στις στέγες με λαμπιόνια. Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι ορθάνοιχτα. Κι όλα αυτά για να προσκαλέσουν την θεά Λάξμι στο σπίτι τους. Είναι η θεότητα των χρημάτων και του πλούτου. Πολλά βεγγαλικά και αστεράκια. πολλά τραγούδια από τα σπίτια ακούγονται με μεγάφωνα και σφυρίχτρες παντού. Χθες προσκυνούσαν τους σκύλους και είδα πολλούς από αυτούς με κόκκινη μπογιά στο κεφάλι και γιρλάντες με λουλούδια στον λαιμό. Αύριο θα προσκυνούν τις αγελάδες και την επόμενη τα βόδια. Tις δύο τελευταίες μέρες πρόσεξα πολλούς ανθρώπους να προσφέρουν θυσίες στα είδωλα. Η χώρα είναι μέσα στο σκοτάδι και χρειάζεται το Φως του Χριστού.

22 Οκτωβρίου: Σήμερα είναι η μέρα που θα αρχίσουμε επίσημα την Ορθόδοξη ιεραποστολή στη Κατμαντού και θα κατατάξω τον Σιουμπάς και την οικογένεια του στους κατηχουμένους. Δόξα τω Θεώ.

Λίγο πριν από τις οκτώ το πρωί ήρθε ένα ζευγάρι ντόπιων στην Ακολουθία. Έβαλα μία εικόνα του Χριστού στο τραπέζι και άρχισα τις ευχές της πρώτης ώρας. Ο Σιουμπάς διάβαζε τους ψαλμούς στην γλώσσα του Νεπάλ. Ύστερα άρχισα να προσεύχομαι για την προσαγωγή των κατηχουμένων. Ενόσω έλεγα τις προσευχές στα Αγγλικά, ο Σιουμπάς προσευχόταν δυνατά στα Νεπαλέζικα. Έβαλα τα χέρια μου πάνω σε κάθε μέλος της οικογένειας και έλεγα την προσευχή για τον καθέναν από αυτούς. Ύστερα έδωσα στον Σιουμπάς τα απαραίτητα χαρτιά που δείχνουν ότι ανήκει πια στους κατηχούμενους και στην επίσημη απαρχή της ιεραποστολής στη Κατμαντού. (Αυτό είναι αναγκαίο για να εδραιώσει την δουλειά που κάνουμε εδώ. Ύστερα βγάλαμε όλοι μαζί φωτογραφίες).

Ο ένας από το ζευγάρι που ήταν μαζί μας ήταν Ευαγγελιστής. Ήρθε στη Κατμαντού εξαιτίας των Μαοϊστών. Το χωριό τους βρίσκεται σε απόσταση δεκαεπτά ωρών με το λεωφορείο και τριών ημερών περπάτημα. Ο Σιουμπάς μου ζήτησε να μοιραστώ λίγα πράγματα μαζί του και έτσι άρχισα να μιλώ για την Ορθοδοξία και την απαρχή του Προτεσταντισμού. Βλέπω ότι το ίδιο βασικό μήνυμα θα επαναλαμβάνω καθ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού μου.

Μού ζήτησαν να προσευχηθώ γι’ αυτούς και έτσι έβαλα το πετραχήλι στα κεφάλια τους. Ύστερα πήραμε μπανάνες και τσάι για πρόγευμα. Αργότερα βγήκα λίγο στην στέγη για να κοιτάξω την πόλη που καθάρισε από την βροχή και να δω τον ήλιο που έλαμπε ζωηρά. Πέρασα λίγη ώρα προσευχόμενος για την χώρα και τους ανθρώπους της. Χωρίς να το περιμένω ο Θεός μου έδωσε αγάπη και δάκρυα γι’ αυτούς τους ανθρώπους και συγκινήθηκα βαθιά με την Χάρη Του. Το είπα στον Σιουμπάς και απόψε θέλω να διαβάσω την ακολουθία του Αποδείπνου πάνω στην στέγη.

Μιλώντας αργότερα μαζί του, ο Σιουμπάς εξέφρασε την πεποίθηση ότι πολλοί Νεπαλέζοι θα ασπαστούν την Ορθοδοξία. Για κάποιο χρονικό διάστημα είχε σταματήσει να ευαγγελίζεται και να διδάσκει επειδή κανένας από την Ορθόδοξη Εκκλησία δεν τον βοηθούσε. Έχει επιτύχει πολλά παντού στην χώρα. Εδώ στην Κατμαντού υπήρχε μία ομάδα 30-40 ανθρώπων που είχαν πολύ ενδιαφέρον για την Ορθοδοξία. Παρόλα αυτά, αφού ζητούσε εδώ και τρία χρόνια βοήθεια, κανένας δεν ήρθε από την Ορθοδοξία και οι άνθρωποι άρχισαν να σκορπίζονται, πιστεύοντας ότι τους εξαπατούσε. Ακόμα και ο ίδιος, όπως είναι φυσικό, πολεμούσε με τις αμφιβολίες και τους λογισμούς. Τώρα έχει πάρει πάλι κουράγιο και άρχισε να διδάσκει, μαζεύοντας κόσμο εδώ και σ’ ολόκληρη την χώρα. Ακόμα μου είπε: Απλώς μην μας αφήσεις μόνους. Μην εγκαταλείψεις αυτό που κάνουμε.

Η καρδιά μου συγκινήθηκε. Υπάρχουν πάρα πολλές ευκαιρίες για την Εκκλησία εδώ. Πραγματικά οι αγροί είναι έτοιμοι για θερισμό. Αλλά θα υπάρχουν εργάτες; Ο Σιουμπάς λέει ότι υπάρχουν πάρα πολύ λίγοι ιεραπόστολοι εδώ. Οι περισσότεροι από τους προτεστάντες έχουν φύγει επειδή: Οι περισσότεροι φοβούνται να έρθουν πια εδώ. Ο Θεός να δώσει κουράγιο στους Ορθοδόξους.

23 Οκτωβρίου: Μετά τις πρωινές προσευχές και το πρόγευμα, προσπαθήσαμε να συνδεθούμε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως εδώ, δεν υπήρχε σύνδεση. Έτσι τους δίδαξα δύο ύμνους. Το τροπάριο του Σταυρού και της Αναστάσεως. Σήμερον η Σωτηρία. Με ηχογράφησαν ώστε να μπορούν να εξασκούνται όταν θα φύγω.

Με ολόκληρη την οικογένεια πήγαμε σήμερα στην ιστορική πόλη Μπαχτιμπούρ. Πολύ ενδιαφέρουσα πόλη. Είχαμε ένα πολύ μακρύ και δύσκολο ταξίδι με το ταξί. Ενώ ταξιδεύαμε, ήρθαμε αντιμέτωποι με τέσσερα λεωφορεία Μαοϊστών. που κάθονταν ακόμα και στις οροφές, και φορούσαν τα κόκκινα μαντήλια. καθώς ανέμιζαν τις σημαίες τους. Σε κάποια στιγμή βρεθήκαμε ανάμεσα σε δύο λεωφορεία. Τους κοίταξα και με κοίταζαν πίσω. Φαίνονταν να διερωτώνται: Τι είναι αυτό; Τους σταύρωσα και ευχήθηκα να βοηθήσει ο Θεός να φύγουν από το Νεπάλ. Η χώρα βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Ο Θεός να τους λυτρώσει.

Πίσω στο σπίτι πια είμαστε όλοι πολύ κουρασμένοι. Μετά το φαγητό τους μίλησα για τους Αγίους και τους Προστάτες Αγίους. Ύστερα τους ανέφερα ποιος θα είναι ο δικός τους προστάτης Άγιος. Ο Σιουμπάς θα έχει τον απόστολο Παύλο για ευνόητους λόγους, η Καμάλα θα έχει την αγία Μεγαλομάρτυρα Αικατερίνη. Ο Σίρις θα έχει τον άγιο Σεραφείμ και η Άσμα την μάρτυρα Ανυσία.

Απόψε συζητήσαμε για το ταξίδι μας έξω από την Κατμαντού και ο Σιουμπάς μου διηγήθηκε την προηγούμενη ζωή του ως Ινδουιστής Ιερέας, κάτι που είχε πολύ ενδιαφέρον και που με βοήθησε να τον καταλάβω καλύτερα ως άνθρωπο.

25 Οκτωβρίου Το πρωί ταξιδέψαμε για πρώτη φορά έξω από τα σύνορα της Κατμαντού. Μόλις που ταξιδέψαμε δέκα λεπτά και το λεωφορείο μας σταμάτησε σε μία διασταύρωση και δεν προχωρούσαμε άλλο. Ο Σιουμπάς φώναξε: Μαοϊστές. Αυτό τράβηξε την προσοχή μου. Είδα καμιά δωδεκαριά αστυνομικούς να έρχονται στην διασταύρωση και σκέφτηκα ότι θα τα κανόνιζαν. Όμως μόλις εξέτασαν την κατάσταση, γύρισαν πίσω και επέστρεψαν από εκεί που ήρθαν.

Ύστερα άρχισαν να μυρίζουν καμένα ελαστικά. Οι Μαοϊστές έβαλαν φωτιά σε μερικά ελαστικά για να εμποδίσουν την κίνηση των αυτοκινήτων. Ο οδηγός μας γρήγορα γύρισε το λεωφορείο προς τα πίσω και. αφού βρήκε ένα μικρό δρομάκι, το ακολουθήσαμε μέχρι που μας έβγαλε πάλι πίσω στον κύριο δρόμο. 

Μέχρι τότε όμως οι Μαοϊστές έστησαν μπλόκο σε όλους τους δρόμους και οι φλόγες έφταναν ψηλά. Όμως εμείς φύγαμε και ανεβήκαμε στα βουνά και μακριά από την Κατμαντού.

Οκτώ ώρες μετά (για ένα ταξίδι που στις Ηνωμένες Πολιτείες θα χρειαζόταν 2 ώρες), φθάσαμε στον προορισμό μας. Βρισκόμαστε σε μία πόλη δίπλα από την Λουμπίνι. που είναι η γενέτειρα του Βούδα. Αύριο θα συναντήσουμε κάποιους Προτεστάντες, γνωστούς του Σιουμπάς. Θα μείνουμε δύο μέρες και μετά θα μεταβούμε στα ανατολικά. Ο Σιουμπάς προσπάθησε να συναντηθούμε με την οικογένεια της Καμάλα, αλλά αυτοί αρνήθηκαν. Είναι Ινδουιστές και την έχουν αποκόψει από την οικογένεια.

26 Οκτωβρίου Σήμερα πήγαμε στην Λουμπίνι. Ωραία, καινούργια, βουδιστικά μοναστήρια έχουν κτιστεί εδώ από τους Βουδιστές από πολλές διαφορετικές χώρες. Ωραιότατα τεμένη, άλλα άδεια. Εντελώς αποκομμένα από οποιαδήποτε πνευματική παρουσία. Κατ’ ακρίβεια, δεν ένιωσα ούτε καμία δαιμονική δύναμη μέσα. Απλά μία κενότητα. Αντίθετα, στα Ινδουιστικά τεμένη, κάποιος μπορεί γρήγορα να αντιληφθεί δαιμονικές παρουσίες. Οι άνθρωποι εκεί καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας θυσιάζουν στους δαίμονες.

Περπατώντας ανάμεσα στις μεγάλες εκστάσεις των βουδιστικών μοναστηριών, οι πάντες με κοίταζαν με περιέργεια και απορία.

Ένας Βουδιστής μοναχός με προσέγγισε και μου συστήθηκε. Με λένε Ν και είμαι Βουδιστής μοναχός.

Του απάντησα: Είμαι ο π. Σεραφείμ και είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος ιερέας. Χαμογέλασε, με καλωσόρισε στο Νεπάλ και συνέχισε τον δρόμο του. Υπάρχουν κάποιες περίεργες ομοιότητες ανάμεσα μας. Και οι δυό μας φορούσαμε κάπως παρόμοια ρούχα, το ράσο μου και η ρόμπα του. Και οι δυό κρατούμε κομποσκοίνια που είναι σχεδόν πανομοιότυπα. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν πως να με αντιμετωπίσουν, αλλά αρκετοί ενδιαφέρονται και θα άκουγαν ευχαρίστως τι έχω να πω. Άλλοι φυσικά δεν είναι τόσο φιλικοί και αντιδρούν στην δυτική παρουσία μου.

Έπειτα από λίγες ώρες σ’ αυτό το αχανές μέρος, πήραμε το λεωφορείο και επιστρέφαμε στην πόλη και το ξενοδοχείο μας. Ωστόσο, στα τρία τέταρτα του δρόμου συναντήσαμε και πάλι τους Μαοϊστές. Λεωφορεία εμπόδιζαν την κυκλοφορία και ελαστικά καίγονταν. Έτσι νοικιάσαμε μία χειράμαξα και ο οδηγός μας πήγε πίσω στο ξενοδοχείο από πλαϊνά σοκάκια.

Και να τι μας περίμενε εκεί. Η κύρια εκδήλωση είχε στηθεί απέναντι από το ξενοδοχείο μας. Είπα στον Σιουμπάς να πάμε να δούμε τι γίνεται. Αυτός αρνήθηκε και είπε ότι καλύτερα θα ήταν αν πηγαίναμε στο δωμάτιο μας. Αλλά την ώρα που πλήρωνα τον οδηγό, κατευθύνθηκα προς την εκδήλωση.

Μιά εξέδρα είχε στηθεί εκεί όπου κάθονταν οι Μαοϊστές. Μια γυναίκα μιλούσε με πάθος και οι άνθρωποι κάθονταν στο έδαφος ακούγοντας. Πλησίασα και οι ηγέτες με κοίταξαν. Αντιλήφθηκα ότι αν απλά περπατούσα στην εξέδρα. Θα μπορούσα εύκολα να αποσπάσω την προσοχή τους και να αναστατώσω την συνάντηση. Ήμουν έτοιμος να προχωρήσω όταν ένιωσα το χέρι του Σιουμπάς στο μπράτσο μου.

Έλα, πάτερ, πάμε καλύτερα στο δωμάτιο μας. Ήξερα τι ήθελες να κάνεις και γι’ αυτό σε σταμάτησα, πρόσθεσε γελώντας.

Είπε ότι συνήθιζε να χρησιμοποιεί μία πλαστή δημοσιογραφική ταυτότητα για να παραβρίσκεται στις μαοϊκές συναντήσεις στα χωριά και υστέρα δίδασκε για τον Χριστό. Αaltλλά η Καμάλα του ζήτησε να σταματήσει και να σκεφτεί την οικογένεια τους.

Αργήσαμε στο μεσημεριανό, άλλα την ώρα που τρώγαμε ήρθε ένας Προτεστάντης ηγέτης και μας πλησίασε. Αρκετοί άλλοι επρόκειτο να έρθουν. άλλα εμποδίστηκαν από την απεργία. Ταξίδεψε τριάντα λεπτά με τα πόδια και 3 ώρες με το λεωφορείο για να μας συναντήσει.

Μοιράστηκα μαζί του την Ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. πως αυτή η Εκκλησία διατηρεί την αποστολική διδαχή, ότι μόνο αύτη η Εκκλησία έχει διατηρήσει τα άγια μυστήρια κ.λ.π. Μου είπε ότι ήθελε να φέρει και άλλους στην Κατμαντού για να με ακούσουν να διδάσκω την επόμενη φορά που θα ερχόμουν εδώ.

Ο Σιουμπάς θα ήθελε να δημιουργήσει ένα σύστημα διδαχής με αλληλογραφία για τους ιερείς στα χωριά. Κάτι πρέπει να γίνει, αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά.

Ο Σιούκ, τον οποίο συνάντησα σήμερα, και η οικογένειά του διώχτηκαν πραγματικά για την πίστη τους στον Χριστό. Ο θείος του ήταν Βουδιστής ηγέτης, που προσηλυτίστηκε και οδήγησε και την υπόλοιπη οικογένεια του στην πίστη του Χριστού. Οι Βουδιστές τους χτύπησαν και τους οδήγησαν στα βουνά και στις σπηλιές. Στο τέλος μεταφέρθηκαν σε άλλο χωριό, όπου υπήρχαν μερικοί ακόμα χριστιανοί. Ο διωγμός σταμάτησε όταν υιοθετήθηκε στο Νεπάλ κάποια μορφή δημοκρατίας. Κάποιοι από τους πρώην δήμιους, μάλιστα, ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό. 

Συνέχισε λέγοντας ότι στην αρχή της χριστιανικής ζωής υπήρχε μεγάλη αλληλεγγύη και ενότητα. Αλλά με τον καιρό οι Δυτικοί ιεραπόστολοι έσπρωξαν τον δικό τους τοπικισμό και σήμερα δεν υπάρχει αυτή η ενότητα ανάμεσα στους λιγοστούς χριστιανούς. Οι ιερείς φοβούνται και δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο. Από αυτό το σημείο άρχισα να μοιράζομαι μαζί του την ιστορία της Ορθοδοξίας και του Προτεσταντισμού.

27 Οκτωβρίου: Αυτό το πανδοχείο βρίσκεται στην άκρη της πόλης. πάνω στο βουνό. Ο Σιουμπάς λέει ότι εδώ είναι ο χώρος οπού θα εδραιωθεί η δεύτερη εκκλησία στο Νεπάλ γιατί είναι πολύ κεντρικός. 

Τον περισσότερο καιρό είναι πολύ ήσυχα εδώ αλλά μόλις ξαπλώσαμε στο κρεβάτι κατά τις 9.30μ.μ., χθες, ένας σκύλος άρχισε να γαυγίζει. Κατά τα μεσάνυκτα ο Σιουμπάς δοκίμασε να μιλήσει στη ρεσεψιόν για να κάνουν κάτι αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση. Ακόμα και με τις ωτοασπίδες ήταν τρέλα. Τελικά στις 2. 47 π. μ. ξαναδοκίμασε, αλλά και πάλι δεν πήρε απάντηση. Ο σκύλος τελικά σιώπησε. Ο Σιουμπάς λέει ότι οι δαίμονες έχουν θυμώσει με την παρουσία μας εδώ. Το ερχόμενο απόγευμα, γνώρισα έναν ιερέα, ο οποίος είχε ταξιδέψει αρκετές ώρες για να συναντήσει έμενα και τον Σιουμπάς. Μου διηγήθηκε μία ωραιότατη ιστορία για την μεταστροφή του στον Χριστιανισμό, όταν τον ρώτησα σχετικά. Ήταν Βουδιστής λάμα και είχε αρρωστήσει από καρκίνο. Έφτασε στα τελευταία στάδια του καρκίνου και το Αντικαρκινικό Κέντρο τον έστειλε στο σπίτι για να πεθάνει. Τα πλευρά του είχαν καταφαγωθεί από τον καρκίνο και είχαν αρχίσει να επηρεάζονται και τα ζωτικά του όργανα. Η γυναίκα του κατέφυγε σε άλλες πηγές όπως στην μαγεία, αλλά τίποτε δεν συνέβη. Μια μέρα ένας Χριστιανός πάστορας την βρήκε να κλαίει στην άκρη του δρόμου. Άκουσε την ιστορία της και της είπε ότι αν ο σύζυγός της δεχόταν τον Χριστό στη ζωή του, ίσως να γιατρευόταν από τον Θεό. Όταν το ανέφερε στον σύζυγο της εκείνος αρνήθηκε. Όταν όμως ο πόνος άρχισε να γίνεται ανυπόφορος, μετάνιωσε και πήγε να επισκεφθεί τον πάστορα. Δέχθηκε τον Χριστό και αμέσως ένιωσε ειρήνη και ανακούφιση. Σε λίγες μέρες είχε γιατρευτεί εντελώς.

Όταν όμως το έμαθαν οι χωριανοί του τον εξεδίωξαν και του είπαν ότι δεν μπορούσε να παίρνει νερό από την πηγή του χωριού πια ούτε και να αγοράζει φαγητό από την αγορά. Κάποιες φορές του επιτίθεντο και τον χτυπούσαν.

Ένα μήνα αργότερα, ο γιος του έπεσε από ένα δένδρο και έσπασε το πόδι του στον μηρό, καθώς και το χέρι του. Δεν τους επέτρεψαν να πάνε στην κλινική. Τα κόκαλα κόλλησαν μαζί παραμορφωμένα, με το ένα πόδι πιο κοντό από το άλλο ενώ το δεύτερο δεν μπορούσε καν να τεντωθεί. Έπρεπε να χρησιμοποιεί πατερίτσες, κουτσαίνοντας. Το δε χέρι του ήταν σχεδόν άχρηστο.

Με τον καιρό, επισκέφθηκαν κλινικές στη Κατμαντού και αλλού, αλλά κάθε ιατρός τους έλεγε ότι δεν υπήρχε κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν. Το κάταγμα ήταν πολύ παλιό και δεν μπορούσαν να το επιδιορθώσουν. Συνάντησαν και έναν Κορεάτη Χριστιανό χειρουργό, ο οποίος το επιβεβαίωσε αλλά πρόσθεσε: Αν νηστέψετε και προσευχηθείτε, ο Θεός θα τον γιατρέψει.

Επέστρεψαν στο σπίτι τους και για τρεις μέρες προσεύχονταν και νήστευαν. Μπροστά στα μάτια τους τα οστά άρχισαν να επιμηκύνονται και να ισιώνουν. Ήταν τόσο χαρούμενοι, που το γιόρτασαν τρώγοντας και δοξάζοντας τον Θεό. Ύστερα, προσευχήθηκαν και νήστεψαν για άλλες τρεις μέρες και γιατρεύτηκε και το χέρι του παιδιού. Βλέποντας αυτό οι χωρικοί θαύμασαν και δήλωσαν ότι αυτός ο Χριστιανός Θεός ήταν οπωσδήποτε ένας πολύ δυνατός Θεός. Ο επί κεφαλής του χωριού αποφάσισε ότι από τώρα και στο εξής κανένας από το χωριό δεν θα έβλαπτε την οικογένεια ή άλλο χριστιανό. Γρήγορα και άλλοι μεταστράφηκαν στον Χριστό και ο άνθρωπος αυτός έκανε εκεί μια εκκλησία. Έκλαιγε καθώς μου διηγούνταν πως ο Θεός τον ανέστησε στην αληθινή ζωή και γιάτρεψε τον γιό του.

Ωστόσο ακόμα υποφέρει. Τώρα οι Μαοϊστές έρχονται συχνά και καταλαμβάνουν την εκκλησία για να την χρησιμοποιήσουν για τις συναντήσεις τους. Μετά μένουν και κοιμούνται μέσα. Του λένε μάλιστα ότι. όταν θα ανέλθουν στην εξουσία, θα κλείσουν την εκκλησία και θα του πάρουν το κτίριο. Ο Θεός να τον προστατέψει! 

29 Οκτωβρίου: Στο πρόγευμα σήμερα συναντήσαμε κι άλλον πάστορα, ο οποίος είχε έρθει από μακριά για να τον συναντήσει. (Την ώρα που τρώγαμε, ο Σιουμπάς απαντούσε στα τηλέφωνα από άλλους που είχαν μάθει ότι βρισκόταν στην περιοχή και ήθελαν να τον συναντήσουν, αλλά δεν μπορούσαμε να μείνουμε εδώ για πολύ ακόμα). Αυτός ο άνθρωπος ασπάστηκε τον Χριστιανισμό όταν βρήκε στο δρόμο ένα Χριστιανικό βιβλίο το οποίο διάβασε και συγκινήθηκε. Αργότερα αρρώστησε πολύ. Το βράδυ είδε στον ύπνο του τον πάστορα που είχε αφήσει στον δρόμο το βιβλίο να του λέει να σηκωθεί και θα γιατρευόταν. Την επομένη, βρήκε τον πάστορα ο οποίος προσευχήθηκε γι’ αυτόν. Γιατρεύτηκε και δέχτηκε τον Χριστό. 

Ο πατέρας του ήταν μάγος και θύμωσε πολύ με την απόφαση του γιου του. Η μητέρα του τότε αρρώστησε και αυτός προσπάθησε να την γιατρέψει με τα μάγια, αλλά απέτυχε. Κοροϊδεύοντας τον γιό του. του λέει: Για να δούμε αν ο Θεός σου θα την γιατρέψει!. Ο γιος προσευχήθηκε στον Χριστό για την μητέρα του και εκείνη γιατρεύτηκε. Ύστερα από αυτό τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα ασπάστηκαν τον Χριστό.

Με τον καιρό άρχισε μία αδελφότητα και σταδιακά μεταστράφηκαν και άλλοι. Ωστόσο, ο πάστορας ανέφερε ότι ούτε εκείνος ούτε άλλοι ιερείς είχαν δεχθεί οποιαδήποτε εκπαίδευση ή διδασκαλία. Γνωρίζουν μόνο να διαβάζουν την Βίβλο, να προσεύχονται και να τραγουδούν. Ο ίδιος, όπως και οι άλλοι, μας τόνισε ότι πρέπει να καθοδηγηθούν. Μού φαίνεται όμως ότι αυτή η απουσία εκπαίδευσης μας δίδει την ευκαιρία να τους καθοδηγήσουμε ως Ορθόδοξους Χριστιανούς. 

30 Οκτωβρίου: Ύστερα από ένα βραδινό ταξίδι 5-6 ωρών με λεωφορείο προς την Μπιρταμόντ σήμερα το πρωί ως συνήθως προσευχηθήκαμε να μας δείξει ο Θεός τον δρόμο μας και να οδηγήσει κοντά μας τους ανθρώπους που θέλει και να μας ανοίξει τις πόρτες. Είπα στον Σιουμπάς ότι ήθελα να κάνω λίγη προεργασία για τον διάκονο Θωμά στο θέμα του νεπαλέζικου τσαγιού. Έτσι νοικιάσαμε μία χειράμαξα και είπαμε στον οδηγό να μας πάει στην άκρη της πόλης, στις φυτείες τσαγιού. Την ώρα που πλησιάζαμε, οι θεριστές μετέφερναν τα σακιά με τα φύλλα πίσω στο εργοστάσιο. Πλησιάσαμε και μιλήσαμε στον φρουρό, ο οποίος έτυχε να είναι χριστιανός, και μάλιστα είχε συναντήσει τον Σιουμπάς στη Κατμαντού τον περασμένο μήνα. Ο Σιουμπάς -αντίθετα- δεν τον αναγνώρισε, παρ’ όλο που εργαζόταν ως μεταφραστής μαζί του. Ο φρουρός τότε μας σύστησε στον διευθυντή, που ήταν πολύ φιλικός και ο οποίος μας ξενάγησε στο εργοστάσιο με καλή διάθεση. Στο τέλος μας έδωσε και δείγματα από το τσάι που παράγουν εκεί. Έτσι τα κανόνισε όλα ο Θεός κατά την διάρκεια της επίσκεψης μας στο εργοστάσιο. Τώρα ετοιμαζόμαστε να πορευθούμε προς έναν καταυλισμό προσφύγων από το Μπουτάν και να συναντήσουμε έναν πάστορα. 

Μόλις τώρα επέστρεψα από τον καταυλισμό. Ο Θεός να τους ελεεί. Υπάρχουν περίπου 15 χιλιάδες άνθρωποι στον καταυλισμό, περιλαμβανομένων και τριών χιλιάδων χριστιανών. Γνώρισα τον ηγέτη μιας χριστιανικής ομάδας. Τι ταπεινός άνθρωπος! Τον ρώτησα πως περνούσε την ημέρα του στον καταυλισμό. Μού είπε ότι αφού διαβάσει πρώτα την Βίβλο, περνά πάρα πολλές ώρες προσευχόμενος για τον κόσμο. Παρόλο που δεν ξέρω τον κόσμο, ο Θεός τους γνωρίζει και ξέρει τι χρειάζονται. Αυτό είναι ακριβώς που λέει ο άγιος Σιλουανός! Ένιωσα να βρίσκομαι στην παρουσία ενός πολύ αγίου ανθρώπου. Ήταν ευλογία που τον συνάντησα.

Αυτός και η γυναίκα του όπως και οι άλλοι πρόσφυγες, δεν έχουν τίποτε. Η καλύβα τους είναι φτιαγμένη από μπαμπού και όλα τους τα έπιπλα είναι ένα κρεβάτι και δυό- τρία σκαμνάκια. Κάθε δωμάτιο είναι μόνο 4X6 πόδια και άλλα είναι και πιο μικρά. Μαγειρεύουν με κάρβουνο. Κλείνουν τις τρύπες της καλύβας τους με εφημερίδες, αλλά τον περισσότερο καιρό ο άνεμος και η βροχή διαπερνούν μέσα από τα καλάμια. Οι άνθρωποι έχουν να αντιμετωπίσουν βαρύτατη ζέστη το καλοκαίρι, πολλές βροχές την εποχή των μουσώνων και σκληρό κρύο τον χειμώνα. Δεν υπάρχει καμιά πηγή θέρμανσης γι’ αυτές τις καλύβες και καθόλου προστασία από τα στοιχεία της φύσης. Το πάτωμα είναι φτιαγμένο από ξηραμένη λάσπη.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν υπηκοότητα, ούτε και μέλλον σ’ αυτή την γη. Η κυβέρνηση έχει πάρει τα διαβατήριά τους και τα έχει πουλήσει σε άλλους από το Νεπάλ για να μπορέσουν να ζητήσουν πολιτικό άσυλο σε ξένες χώρες. Με το μερίδιο φαγητού που τους αναλογεί μόλις και μπορούν να επιβιώσουν. Μας προσέφεραν με καλοσύνη τσάι και μπισκότα. Ήπια το τσάι για να τους ευχαριστήσω αλλά άφησα τα μπισκότα γι’ αυτούς. Ο πάστορας υποφέρει από διαβήτη, αλλά δεν έχει καθόλου φάρμακα.

Την ώρα που φεύγαμε, ήρθε μαζί μας στο ξενοδοχείο για να του δώσουμε κάποια φάρμακα. Ρώτησα τον Σιουμπάς αν οι πρόσφυγες επισκέπτονται συχνά την πόλη. Όμως αντιλήφθηκα ότι η απάντηση θα είναι όχι. Εμείς για να πάμε στον καταυλισμό είχαμε μισθώσει ταξί για να μας πάρει αρκετά χιλιόμετρα έξω από την πόλη και να περάσουμε και δυό ποταμούς, που είχαν πλημμυρίσει τους δρόμους, οι οποίοι δεν θα διορθωθούν ποτέ. Οι πρόσφυγες δεν θα μπορούσαν ποτέ να μισθώσουν ένα ταξί.

Ο Σιουμπάς μου είπε ότι ο άνθρωπος αυτός ήλπιζε μία μέρα να αγοράσει ένα ποδήλατο για να μπορέσει να βρει δουλειά μεταφέροντας ρύζι και τσάι. Το ποδήλατο θα το έδινε μετά στα δυό πνευματικά του παιδιά ώστε να μπορέσουν να κερδίσουν κάποια χρήματα για την οικογένεια τους. Έτσι χρησιμοποιώντας μερικά χρήματα από τις προσφορές των πιστών για την Ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Σιλουανού ο Σιουμπάς του αγόρασε το ποδήλατο. Ο Θεός να τους βοηθάει όλους. 

31 Οκτωβρίου Φύγαμε από την Μπιρταμόντ στις 4. 30 π. μ. με λεωφορείο για τη Κατμαντού. Οι οδηγοί των λεωφορείων είναι ιδιαίτερα απρόσεκτοι. Είδαμε στον δρόμο αρκετά δυστυχήματα και έναν άνθρωπο να έχει χάσει την ζωή του. Είμαστε ευγνώμονες στον Θεό που φτάσαμε σώοι.

3 Νοεμβρίου: Ο Σιουμπάς κι εγώ επήγαμε χθες στην περιοχή Θάμελ και συναντήσαμε έναν νεαρό Αμερικανό, τον Μπέν ο οποίος κάνει μία μικρή ιεραποστολική εργασία με τους άστεγους και τους ναρκομανείς. Είναι ένα καλό παιδί. Περάσαμε την ώρα επισκεπτόμενοι την περιοχή γύρω από την Θάμελ και την πλατεία Ντάρμπαρ. 

Το πρωί, ενώ ετοιμαζόμαστε να πάμε στην πόλη ο Σιουμπάς ήρθε και μου ανακοίνωσε ότι ένας πάστορας είχε φθάσει στην Κατμαντού και ήθελε να με δει. Ο Σιουμπάς του είχε μιλήσει προηγουμένως για την Ορθοδοξία. Όταν λοιπόν άκουσε ότι ένας Ορθόδοξος ιερέας βρισκόταν στη Κατμαντού ζήτησε να με φέρει στο χωριό του για να με γνωρίσει στην εκκλησία του. Ωστόσο, επειδή ο Σιουμπάς σκέφτηκε ότι αυτό θα ήταν υπερβολικό για εμένα, έφερε τον ίδιο τον πάστορα στην Κατμαντού.

Για να φθάσει εδώ περπάτησε από το ορεινό χωριό του πρώτο δύο μέρες, περνώντας ποτάμιο για να βρει ενόν δρόμο. Από εκεί αναγκάστηκε να αντέξει ένα ταξίδι 18 ωρών με λεωφορείο, για το οποίο ο Σιουμπάς λέει ότι ήταν πολύ χειρότερο απ’ ό, τι εγώ είχα γνωρίσει μέχρι τότε. (Μένει στα δυτικά του Νεπάλ, και όσοι δρόμοι υπάρχουν εκεί είναι πολύ πρωτόγονοι. Την περασμένη εβδομάδα ένα λεωφορείο έπεσε σε γκρεμό σκοτώνοντας 42 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 45. Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει λεωφορείο στο Νεπάλ που να χωράει τόσους ανθρώπους. Πρέπει να κάθονταν περισσότεροι από 20 στην οροφή).

Φυσικά δεν γνώριζα τα προηγούμενα τηλεφωνήματα αυτού του ανθρώπου στον Σιουμπάς και για την επιμονή του να με γνωρίσει. Όταν έμαθα όλα αυτά και για το πόσο ταλαιπωρήθηκε για να φθάσει ως εδώ ένιωσα και πάλι ντροπή και ταπείνωση μπροστά σε τέτοιον άνθρωπο.

Την τελευταία φορά που αυτός επισκέφθηκε τη Κατμαντού έπεσε και έσπασε τον αστράγαλό του προσπαθώντας να περάσει ένα ποτάμι. Δεν είχε άλλη επιλογή από το να συνεχίσει το ταξίδι του. Μπορείς δια μιας να διακρίνεις ότι είναι άνθρωπος με δύναμη και χαρακτήρα. Οι Μαοϊστές τον απείλησαν και τον ξυλοκόπησαν πολλές φορές. Έπρεπε να ξεφύγει από το χωριό του και να κρυφτεί περισσότερο από έξι μήνες πριν να μπορέσει να επιστρέφει πίσω στην οικογένεια του και το σπίτι του. Νωρίτερα φέτος τον απήγαγαν οι Μαοϊστές και τον κράτησαν σ’ έναν καταυλισμό κρατουμένων για έναν μήνα. Αλλά πάντοτε καταφέρνει να επιστρέφει πίσω στην οικογένεια και την εκκλησία του. Ο Σιουμπάς λέει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν τους φοβάται.

Οι Μαοϊστές έκλεισαν όλα τα σχολεία στην περιοχή του. Δεν γίνεται καμία διδασκαλία εκεί τώρα για τα παιδιά. Αντί αυτής, τους παραδίδουν καθημερινό κομμουνιστική προπαγάνδα.

Ο Σιουμπάς είπε επίσης ότι οι άνθρωποι πεινούν στα δυτικά της χώρας. Εφόσον δεν υπάρχουν δρόμοι. δεν υπάρχει ούτε εμπόριο. Οι περισσότεροι καλλιεργούν μία μικρή έκταση γης και αν όλα πάνε καλά μπορούν να έχουν τροφή για έξι με εννιά μήνες τον χρόνο. Ο πάστορας τον διέκοψε για να πει ότι μερικοί έχουν τροφή μόνο για ένα μήνα τον χρόνο. Εξαιτίας της κατάστασης, οι πατεράδες φεύγουν για την Μέση Ανατολή και την Ινδία προκειμένου να κερδίσουν χρήματα για τις οικογένειές τους. Έχασε φέτος κάποιες οικογένειες που έπρεπε να μετακομίσουν. Αλλά και από την άλλη μόλις έχει εκχριστιανίσει έξι Ινδουιστικές οικογένειες που προστέθηκαν στην εκκλησία του τον περασμένο μήνα.

Επειδή ο Σιουμπάς έχει επισκεφθεί το χωριό του αυτός ο άνθρωπος έχει ενδιαφερθεί να γίνει Ορθόδοξος χριστιανός. Υπάρχουν αρκετοί πάστορες και εκκλησίες στην περιοχή του. Ελπίζω στο μέλλον να καταφέρω να πάω εκεί και να διδάξω τους ανθρώπους, και ιδιαίτερα τους πάστορες για την Ορθοδοξία.

Ο πάστορας είχε έρθει κοντά μας κατ’ ευθείαν από την στάση του λεωφορείου. Ύστερα όμως από την σύντομη επίσκεψή του κοντά μας. πήγε να μείνει με άλλους χριστιανούς. Αύριο βράδυ, αυτός και ακόμα άλλος ένας πάστορας που έρχεται από μακριά για να μας δει θα μας επισκεφθούν στο σπίτι. Μακάρι ο Θεός να ευλογήσει την συνάντησή μας.

Χθες βράδυ ο Σιουμπάς με ρώτησε αν θα μπορούσε να αρχίσει την διδασκαλία και να δημιουργήσει εκκλησία εδώ (εννοώντας, όμως αμέσως!). Φυσικά του είπα ναι και του μίλησα για το πως μπορεί να γίνει αυτό με τον Ορθόδοξο τρόπο.

Μού ανέφερε πόσο απογοητεύτηκε και σταμάτησε να διδάσκει όταν ένας ιερέας από το Χόνγκ Κόνγκ δεν ανταποκρίθηκε στα τηλεφωνήματά του για βοήθεια πριν από δύο-τρία χρόνια. Αλλά όταν έμαθε ότι θα ερχόμουν εγώ ο ιερέας πήρε αεροπλάνο και τον επισκέφτηκε για μία μέρα. Ο Σιουμπάς τον ρώτησε αν ήθελε να γνωρίσει τους 30-40 ανθρώπους της αδελφότητας με τους οποίους είχε αρχίσει να μοιράζεται την Ορθοδοξία. Ο πατήρ Κ απάντησε όχι. Τόσο ο Σιουμπάς όσο και η Καμάλα είχαν συντριφθεί από την απάντηση και σταμάτησαν από τότε να συγκεντρώνουν την αδελφότητα στο σπίτι τους.

Αρκετοί άλλοι, περιλαμβανομένων και κάποιων Ιερέων, του ζήτησαν να ξαναρχίσει μία εκκλησία, αλλά δεν μπορούσε να συνεχίσει γιατί ένιωθε συγχυσμένος, εγκαταλελειμμένος και γεμάτος απορίες. Σκεφτόταν ότι ίσως να είχε κάνει λάθος και να παραπλανήθηκε. Ωστόσο τώρα δεν έχει καμία αμφιβολία. 

Μου είπε χθες βράδυ: Τώρα μπορώ να ξαναρχίσω, γιατί σε εμπιστεύομαι και πιστεύω σε σένα. Έχει καταβροχθίσει τα βιβλία που του έφερα και επανειλημμένα νιώθει έκσταση έμπνευση και χαρούμενη έκπληξη όταν διαβάζει τα πατερικά σχόλια για τις γραφές. Έχει πάρει έμπνευση και πιστεύει ότι πολλοί Ινδουιστές και Βουδιστές θα γίνουν Χριστιανοί. Όσο για τους Προτεστάντες, θα κατρακυλήσουν στην Ορθοδοξία με ανακούφιση εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούν εδώ. Ωστόσο, όταν θα εγκαθιδρυθεί η εκκλησία και γίνει γνωστό θα συναντήσει μεγάλη αντίσταση από τους Ινδουιστές, μερικούς Προτεστάντες και τους Μαοϊστές. Πιστεύει ότι οι τελευταίοι τελικά θα επικρατήσουν στην χώρα. Και τότε τι θα συμβεί; Μόνο ο Θεός γνωρίζει. Και ενόσω διαβάζουμε καθημερινά τις εφημερίδες και μαθαίνουμε τι συμβαίνει, είναι ξεκάθαρο ότι οι Μαοϊστές ελέγχουν την χώρα σχεδόν σε όλους τους τομείς. 

5 Νοεμβρίου: Για να καταλάβουμε, σύμφωνα με τον Σιουμπάς που βρίσκεται η νέα Ορθοδοξία στο Νεπάλ, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι περισσότερες χριστιανικές αδελφότητες έχουν ζωή λιγότερο από δέκα χρόνια και η πρώτη εγκαθιδρύθηκε πριν από δεκαπέντε στην Ποκχάρα.

Εψές πέρασα την νύχτα απαντώντας σε ερωτήσεις του Σιουμπάς για την Καινή και την Παλαιά Διαθήκη. Από την Κ.Δ. το πιο αγαπημένο του βιβλίο είναι η Αποκάλυψη. Με ρώτησε για το Κεφ. 8 και για τον Αψίνθο. Του ανέφερα την καταστροφή του Τσερνομπίλ, την οποία μερικοί ταυτίζουν ως τον Άψινθο. Τόσο ο Σιουμπάς όσο και η Καμάλα με κοίταζαν απορημένα.

Γνωρίζετε για το Τσερνομπίλ, έτσι δεν είναι; τους ρώτησα. Δεν είχαν ιδέα. Ύστερα μου εξήγησαν ότι πριν από τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του 1990, οι Νεπαλέζοι ήταν σχεδόν απόλυτα αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Και όπως είπε η Καμάλα ήταν σαν τα παιδιά που γνωρίζουν πολύ λίγα πράγματα. Και να σκεφθεί κανείς ότι μιλούσε ως μέλος της μικρής ομάδος ανθρώπων που έχουν μορφωθεί.

Ο πάστορας που είχε κάποτε απαχθεί από τους Μαοϊστές (βλέπε 3 Νοεμβρίου) επέστρεψε, θέλοντας να μάθει περισσότερα για την Ορθοδοξία. Πιστεύει ότι είναι η αληθινή Εκκλησία και θέλει να γίνει Ορθόδοξος.

Του εξήγησα ότι υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν να λεχθούν για την Ορθοδοξία και ότι δεν είναι μία φιλοσοφία, ιδεολογία, ή μία θρησκεία. Είναι μάλλον ένας τρόπος ζωής μίας αληθινής ένωσης και συμμετοχής στην ζωή του Χριστού που λαμβάνει χώρα στην Εκκλησία μέσω της λατρείας και της συμμετοχής στα Άγια Μυστήρια. Δυστυχώς δεν υπάρχει ορθόδοξη εκκλησία στο Νεπάλ και οποιαδήποτε περαιτέρω εμβάθυνση σ’ αυτά τα θέματα δεν είναι επιτρεπτή ή πιθανή χωρίς τον κίνδυνο παραποίησης. Κάποιος δεν καλείται να έρθει να ακούσει, αλλά μάλλον να έρθει και να δει την αλήθεια. Είναι περισσότερο θέμα γεύσης και δράσης, παρά ακοής και κατανόησης.

Γι’ αυτούς τους λόγους αποφεύγω να κάνω περισσότερη κατήχηση. Για ειδικούς σοβαρούς λόγους όμως έκανα μία εξαίρεση με τον Σιουμπάς και την οικογένειά του. Αλλά οι άλλοι που θέλουν να γίνουν Ορθόδοξοι πρέπει να περιμένουν μέχρι να μπορέσουμε να τους παράσχουμε τουλάχιστον μια αρχική λατρευτική κοινότητα, στο πλαίσιο της οποίας θα μπορέσει να γίνει η κατήχηση. Ελπίζουμε ότι αυτό θα γίνει το ερχόμενο Πάσχα με μία διευρυμένη ιεραποστολική προσπάθεια.

Ο Σιουμπάς μου ζήτησε να προσευχηθώ για μία γυναίκα 22 χρόνων που ονομάζεται Χιμάτ Σέντουρι. Μεταστράφηκε από τον Ινδουισμό στον Χριστό υστέρα από κατήχηση του Σιουμπάς. Επρόκειτο να έρθει να μας επισκεφθεί στην Κατμαντού άλλα τηλεφώνησε ότι δεν θα μπορούσε γιατί οι γονείς της θύμωσαν πολύ για την μεταστροφή της και αποφάσισαν να την παντρέψουν μ’ έναν Ινδουιστή για να εμποδίσουν την πίστη της. Είπε επίσης ότι ο ίδιος γνωρίζει και άλλες αδελφές χριστιανές, τις οποίες χτυπούν εξαιτίας της μεταστροφής τους και όχι μόνο οι σύζυγοί τους αλλά και οι συγγενείς των συζύγων τους.

Κάθε μέρα ακούω για τέτοιες ιστορίες και γνωρίζω τέτοιους ανθρώπους. Είναι για μένα ζωές ανθρώπων όπως εκείνες που διαβάζω στο βιβλίο Πρόλογος του αγίου Νικολάου Βελεμίροβιτς. Έφερα τον τέταρτο τόμο μαζί μου. Μια μέρα ο Σιουμπάς τον είδε και άρχισε να διαβάζει την μία σελίδα μετά την άλλη. Ενόσω διάβαζε, φώναζε: Ω! Ω!.
Εκπλησσόταν με τις ζωές των αγίων, για τις οποίες δεν γνώριζε τίποτε πριν. Μου ζήτησε να αντιγράψει κάποιες σελίδες γιατί οι ζωές των μαρτύρων θα ενθάρρυναν πολλούς που εκδιώκονται στα χωριά και τις πόλεις. Θα αφήσω τον τόμο αυτόν εδώ και όταν θα επιστρέψω με την βοήθεια του Θεού θα φέρω μαζί μου και τους υπόλοιπους. Θέλει να μεταφράσει στα Νεπαλέζικα ένα σωρό πράγματα. Πάντοτε ένιωθα απογοήτευση γιατί δεν υπήρχαν περισσότερα βιβλία μεταφρασμένα στα Αγγλικά. Τώρα καταλαβαίνω ότι είμαστε αρκετά πλούσιοι σ’ αυτό τον τομέα των Ορθοδόξων μεταφράσεων στα Αγγλικά σε σύγκριση με το τι υπάρχει στα Νεπαλέζικα.

πηγή

Μουσουλμάνος αφηγείται πώς ένοιωσε το χάδι του Θεού και έγινε Χριστιανός (α΄ μέρος)

Μεγαλωμένος σε μουσουλμανική οικογένεια, ο Σύρος Άγγελος Τ. μιλά για την προσωπική του αναζήτηση από μικρή ηλικία ανάμεσα στον Θεό του τρόμου και της τιμωρίας και τον Θεό του ελέους, για τον … παράδεισο ανασφάλειας και την αληθινή πίστη.

___

Είναι μακριά από τη δική μας νοοτροπία η γνώση της ζωής σ’ έναν μουσουλμανικό τόπο, όπου οι άνθρωποι δημιούργησαν έναν Θεό ο οποίος ζητά από τον άνθρωπο να αγαπά τον Θεό και να σκοτώνει τον άλλο άνθρωπο. Αν ο χριστιανικός νους μπορούσε να υποψιαστεί τη ζημιά που υφίστανται οι άνθρωποι από την παιδική τους ηλικία στα καθεστώτα θρησκευτικού τρόμου, θα λυπόταν βαθιά και θα στεκόταν με αυθεντικό θαυμασμό μπροστά στους ελάχιστους που πέρασαν την κορυφαία δοκιμασία της μεταστροφής. Ο Άγγελος Τ., ένας Σύριος πρώην μουσουλμάνος που έγινε ορθόδοξος Χριστιανός μιλά στην Ορθόδοξη Αλήθεια για την προσωπική του αναζήτηση από μικρό παιδί ανάμεσα στον Θεό του τρόμου και τον Θεό του Ελέους.

Μεγαλώσατε σε μια χώρα που οι μουσουλμάνοι αποτελούσαν πλειονότητα σε σχέση με τους Χριστιανούς. Πώς αντιλαμβανόσασταν ως παιδί την εκεί πραγματικότητα, εφ’ όσον ζούσατε και μεγαλώνατε σ’ ένα μουσουλμανικό σπίτι;

Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι ο πατέρας μου δεν ήταν φανατικός στην πίστη, ήταν μουσουλμάνος πάρα πολύ πιστός και αυτός εμφύτεψε μέσα στην καρδιά μας τη πίστη γενικά προς τον Θεό που τον ονομάζουν Αλλάχ οι μουσουλμάνοι, αλλά και οι Χριστιανοί στη Συρία – στα αραβικά δηλαδή. Αλλά βέβαια ήταν ο Θεός ο απρόσωπος, ο αυστηρός και πάνω από όλα ο τιμωρός δηλαδή ουσιαστικά είχαμε τον φόβο της τιμωρίας. Όποτε είχαμε κάποιες οδηγίες από τον πατέρα μου ή τη μητέρα μου πάντα μετά από κάθε οδηγία που λαμβάναμε συμπλήρωναν και το “αν δεν κάνετε αυτό ο Θεός μπορεί να σας κάψει, μπορεί να σας τιμωρήσει”. Δηλαδή πρώτα από όλα να κάνουμε το καλό προκειμένου να γλυτώσουμε την τιμωρία. Από εκεί και πέρα νοείται ότι περιμένουμε και κάποιο παράδεισο. Ότι άμα πεθάνουμε και έχουμε κάνει αυτά που μας είπε ο Αλλάχ ή ο Θεός θα πάμε στον παράδεισο.

Πώς ήταν δημιουργημένος ο παράδεισος αυτός που σας πρότεινε η θρησκεία των προγόνων σας;

Ο παράδεισος ήταν ένας χώρος μετά τον θάνατο στον οποίο θα είχε βουνά από ρύζι και κρέας και γυναίκες πολλές, το κρασί θα τρέχει ποτάμι και ουσιαστικά θα ζούσαμε αιώνια με το σώμα μας σε νεαρή ηλικία και θα απολαμβάναμε.

Με ποιο τρόπο θα εισερχόσασταν στον τόπο αυτό της τρυφής;

Νηστεύαμε για ένα μήνα περίπου κάθε χρόνο στη ζωή μας μήπως γλυτώσουμε την τιμωρία και μπούμε στον Παράδεισο. Δεν ήταν κάτι το ελκυστικό, καθώς και εδώ στη γη θα μπορούσε να είναι ο παράδεισος, αν εγώ είχα πολύ κρέας και έβρισκα τρόπο να ζευγαρώνω συνέχεια. Εντωμεταξύ αν δεν νήστευα και ζευγάρωνα θα με τιμωρούσε ο Θεός. Δηλαδή μου λέει να μην το κάνω εδώ στη ζωή, για να το κάνω εκεί στον Παράδεισο; Δεν υπήρχε λογική.

Αρκετοί είναι οι στίχοι του Κορανίου και των παραδόσεων του Ισλάμ σύμφωνα με τους οποίους ο Παράδεισος προσφέρεται σε όσους χάνουν τη ζωή τους σε τζιχάντ. Ο όρος Τζιχάντ λειτουργεί στη συνείδηση ενός ισλαμιστή, ως υπεράσπιση της θρησκείας ή ως προσηλυτισμός;

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρό παιδί, ένας θείος μου ο οποίος ήταν καλός γνώστης του κορανίου συζητούσε με τον πατέρα μου το θέμα του “Tζιχάντ”. Τόνιζε ότι είναι το υψηλότερο νόημα και δεν υπάρχει ανώτερο από το να φτάσει ο άνθρωπος να γίνει τζιχαντιστής δηλαδή να πεθάνει σκοτώνοντας άλλους, που οι άλλοι θα ναι βρωμεροί αλλόθρησκοι, δεν θα ναι μουσουλμάνοι. Οι αλλόθρησκοι πολεμούν τον Θεό. Οι Μουσουλμάνοι θεωρούν πως οι χριστιανοί πιστεύουν σε τρεις Θεούς και όχι Έναν, αφού έβαλαν συνέταιρους με τον Θεό δηλαδή κάποιον συν-Θεό κατά κάποιο τρόπο, που είναι ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα άρα και οι χριστιανοί είναι κάφροι.

«Θυμάμαι όταν ήμουν μικρό παιδί, ένας θείος μου συζητούσε με τον πατέρα μου το θέμα του Τζιχάντ και τόνιζε ότι δεν υπάρχει ανώτερο από το να φτάσει ο άνθρωπος να γίνει τζιχαντιστής, δηλαδή να πεθάνει σκοτώνοντας τους άλλους, βρωμερούς, αλλόθρησκους»

Στους πολέμους δηλαδή οι μουσουλμάνοι σκότωναν για θέματα πίστεως;

Ουσιαστικά τα παλιά χρόνια, όταν γίνονταν πόλεμοι των Μουσουλμάνων, εναντίον χωρών που δεν πίστευαν στον Μωάμεθ, οι μουσουλμάνοι έδιναν τρεις επιλογές στους κατοίκους αυτών των χωρών: Είτε να γίνουν Μουσουλμάνοι, είτε να κρατήσουν την πίστη τους, αλλά πληρώνοντας ένα ποσό το οποίο ήταν δυσβάσταχτο για την εποχή, ή να πάρουν τα πράγματά τους και να φύγουν. Αυτό το θεωρώ παράλογο, δηλαδή να έρθω εγώ στο σπίτι σου και να σου πω ότι ή θα πιστέψεις αυτά που λέω εγώ, ή θα μου δώσεις κάθε μήνα πολλά χρήματα ή θα τα μαζέψεις και θα φύγεις. Παρόλα αυτά, η φριχτότερη αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές οι μουσουλμάνοι πολεμιστές βίαζαν γυναίκες, προσπαθώντας να καλοπεράσουν κάνοντας αυτούς τους πολέμους και αφού βίαζαν, μετά ρωτούσαν τους ανθρώπους αν πιστεύουν στον Αλλάχ και στον Μωάμεθ. Αν απαντούσαν “όχι” τους έκοβαν το κεφάλι, μη δίνοντάς τους την επιλογή να πληρώσουν ή να φύγουν. Δηλαδή αρχικά ήταν κάτι σαν γλέντι γι’ αυτούς και δευτερευόντως αλλά αρκετά σοβαρά πως στο όνομα του Αλλάχ σκοτώνουν τους κάφρους που δεν πιστεύουν σε ό,τι πιστεύουν και οι μουσουλμάνοι.»

«Κάτι δεν πήγαινε καλά και δεν ένοιωθα ασφάλεια. Όταν πιστεύεις σε κάτι καλό, μεταμορφώνει την καρδιά σου, νοιώθεις μια ησυχία!»

Ένας τζιχαντιστής μπορεί να ζωστεί με εκρηκτικά και να σκοτώσει τους αλλόθρησκους και να πεθάνει και ο ίδιος έχοντας τη μέγιστη τιμή και μια θέση στον παράδεισο. Αυτό όταν το ακούγατε σαν μικρό παιδί πώς το αντιλαμβανόσασταν;

Κάτι δεν πήγαινε καλά σε όλα αυτά, δηλαδή δεν ένιωθα μέσα μου ασφάλεια, γιατί όταν πιστεύεις σε κάτι και αυτό το κάτι είναι καλό, τότε αυτό μεταμορφώνει την καρδιά σου, νιώθεις μια ασφάλεια, μια ησυχία μέσα σου και κοιτάς τη ζωή με άλλο μάτι αλλά όταν έχεις συνέχεια μια ανασφάλεια μέσα σου σημαίνει ότι αυτό που πιστεύεις δεν είναι σωστό για αυτό και ψαχνόμουν. Ως μικρό παιδί που ήμουν, μου έκανε εντύπωση αλλά δεν μου έκανε καλή εντύπωση, δηλαδή δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποιος θα μπορούσε να σκοτώσει άλλους και να πάει στον παράδεισο.

Ωστόσο σας κατέκλυζε η σκέψη του Θεού, που έπαιζε κυρίαρχο ρόλο στη ζωή σας, αλλά υπήρχε στην ψυχή σας ένας διχασμός που σας βασάνιζε;

Στη ζωή μου, από μικρό παιδί υπήρχε πάντα ο Θεός προφανώς επειδή ο πατέρας μου μας φύτευε την αντίληψη ότι υπάρχει Θεός, ότι δεν ήρθαμε στη ζωή τυχαία, ότι κάπου θα πάμε, μου δημιούργησαν ένα σεβασμό στον Θεό. Φοβόμουν βέβαια μη τυχόν βλασφημήσω και αν άκουγα κάποιον να το κάνει φοβόμουν για λογαριασμό του. Οπότε είχα πάντα μια σχέση συζήτησης με τον Κύριο, αλλά πάντα συνοδευόταν με μια ανασφάλεια κι ένα τρόμο πως θα με τιμωρούσε. Φοβόμουν πάρα πολύ τον θάνατο γιατί μας έλεγαν ότι οι άδικοι όταν πεθάνουν θα έρθουν στον τάφο σου και θα σε χτυπούν στο κεφάλι, με μεγάλα σφυριά θα έχουν μετατραπεί σε είδος δαιμόνων που ασταμάτητα και αιώνια σε βαράνε. Όλο αυτό δεν με ανάπαυε εσωτερικά.

Η πρώτη συνάντηση με τον Χριστό και τα δάκρυα συγκίνησης

Στη Συρία όπου γεννηθήκατε και ζούσατε συγκατοικούσατε με μια μειονότητα χριστιανών. Πώς σας φαίνονταν ως πιστοί στον δικό τους Θεό; Τους νιώθατε εχθρούς;

Δεν τους βλέπαμε ως εχθρούς, γιατί ήταν ειρηνικοί άνθρωποι. Υπήρχε στην αντίληψη όλων, πως οι χριστιανοί έχουν μια καθαρότητα. Την ίδια αντίληψη είχα κι εγώ, αν και δεν μου περνούσε από το μυαλό ότι θα μπορούσα να γίνω χριστιανός και να βαπτιστώ. Όμως ο Θεός τα έφερε έτσι ώστε να γνωρίσω αναπάντεχα τον Χριστό. Όταν ήμουν είκοσι χρονών, δηλαδή πριν από τριάντα πέντε χρόνια, το σχέδιο του Τριαδικού Θεού, όπως πια τον γνωρίζω σήμερα, ανοίχτηκε και το ακολουθούσα με μικρά δειλά βήματα. Ο πατέρας μου με τον αδελφό μου κι εμένα, αποφασίσαμε να φύγουμε στην Αμερική για μια καλύτερη ζωή, αν και ήμασταν εύπορη οικογένεια. Η μητέρα μου, πιστή μουσουλμάνα έως τέλους δεν ακολούθησε κι έμεινε για πάντα στη Συρία. Το 1982 ταξιδέψαμε ως την Ελλάδα που ήταν ενδιάμεσος σταθμός και ενώ περιμέναμε αρκετό καιρό τα διαδικαστικά για το υπερατλαντικό ταξίδι, το σχέδιο του Θεού ξεδιπλωνόταν στην ζωή μου.

Ποια ήταν η πρώτη σχέση σας με την Ελλαδική Εκκλησία;

Ρωτούσα τους ανθρώπους, ήθελα να μάθω αυτό που ακόμη δεν ήξερα. Έψαχνα να βρω δουλειά, αν και δεν είχαμε οικονομικό πρόβλημα. Έγινα βοηθός ενός αγιογράφου. Ξεκίνησα, έπλενα τα πινέλα, καθάριζα και έκανα ό,τι μου ζητούσαν. Εντωμεταξύ κοιτούσα μέσα στον ναό, τους αγίους, τον Χριστό. Εκεί σιγά σιγά άρχιζα να συνομιλώ με τον Χριστό παρόλο που δεν τον ένιωθα σαν Θεό. Μια μέρα ενώ δούλευα στον ναό σκόνταψα και μπήκε η σπάτουλα μέσα στο δάχτυλό μου και μου άφησε σημάδι. Αφού το έδεσα έπεσε η ματιά μου στον Εσταυρωμένο. Πήγα κοντά, έσκυψα μπροστά στον σταυρό και παρακάλαγα τον Χριστό και τότε ένιωσα ένα χέρι να μου χαϊδεύει το κεφάλι. Αυτή ήταν η αρχή.

* * *

Εδώ τα δάκρυα του Άγγελου ξεχύθηκαν από τα μάτια του και δεν μπορούσε να μιλήσει για αρκετή ώρα. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν το χάδι του Θεού απτά και από εκείνη την ώρα δεν υπάρχει γυρισμός. Έζησαν το θαύμα, διατηρούν τη μνήμη του μέχρι τέλους. Αυτό που χαρίστηκε στον Άγγελο τον ξεκούρασε από τους φόβους της νεότητας. Ήταν ένας πονεμένος άνθρωπος, ευγνώμων για τον πόνο του. Στον πόνο του όμως αντέδρασε με τόλμη και σοφία. Άλλαξε ρότα. Ο Άγγελος Τ. μας διηγήθηκε με απλότητα τη συνέχεια της αναζήτησής του και το βάπτισμά του στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης η οποία θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα στο φύλλο της Ορθόδοξης Αλήθειας.

Το δεύτερο μέρος θα δημοσιευτεί αύριο

___________

Σοφία Χατζή

δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

«Η ορθόδοξη Θεία Λειτουργία δεν μοιάζει με καμία άλλη»

«Η ορθόδοξη Θεία Λειτουργία δεν μοιάζει με καμία άλλη»

Συνομιλία με έναν ορθόδοξο Κινέζο για την πορεία του προς την Ορθοδοξία

Ο Τζόσουα είναι Κινέζος, ο οποίος έγινε πρόσφατα μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ενορίτης της εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που είναι ενορία του Πατριαρχείου Μόσχας στη Σιγκαπούρη. Παρά τη νεανική του ηλικία και τις προτεστάντικες ρίζες του, ο Τζόσουα έκανε αυτή τη μετάβαση μετά από πολύ καιρό και εντελώς συνειδητά, πράγμα το οποίο πρόκειται ν’ αναφερθεί παρακάτω.

– Τζόσουα, θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για το πρόσφατο γεγονός, που γίνατε μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πείτε μας λίγα πράγματα για τον εαυτό σας. Με τι ασχολείστε;

– Είμαι Κινέζος. Γεννήθηκα στη Μαλαισία και τώρα μένω στη Σιγκαπούρη. Δουλεύω στον τομέα των εταιρικών επικοινωνιών.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Εκκλησία των Μεθοδιστών. Στη συνέχεια επισκεπτόμουν την Αγγλικανική Εκκλησία και άλλα προτεσταντικά δόγματα. Επίσης πήγαινα και στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Από τα παιδικά μου χρόνια μού άρεσε να μαθαίνω για τον Θεό και ο Άγγλος συγγραφέας Κλάιβ Στέιπλς Λιούις, ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στον τρόπο, με το οποίο σκέφτομαι για τον Θεό και την πίστη. Μόνο αργότερα συνειδητοποίησα ότι πολλές από τις ιδέες του ήταν ορθόδοξες και με είχαν προετοιμάσει να συνειδητοποιήσω την αλήθεια, όταν τη βρω στην Ορθοδοξία.

– Πώς μάθατε για την ενορία μας; Και, το πιο σημαντικό, πώς μάθατε για την Ορθοδοξία;

– Στο Πανεπιστήμιο είχα έναν φίλο ορθόδοξο, ο οποίος μου διηγήθηκε για την πίστη του και με προσκάλεσε να πάμε μαζί στην εκκλησία. Μέχρι τότε δεν ήξερα σχεδόν τίποτα για την Ορθοδοξία. Χάρη στον φίλο μου, διάβασα μερικά βιβλία και άρθρα για την Ορθοδοξία και άρχισα να ενδιαφέρομαι περισσότερο για την πίστη, αλλά δεν προχώρησα πιο πέρα.

Την Κυριακή της Συγγνώμης, την παραμονή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής του 2020, αποφάσισα να πάω ξανά στον ναό. Έτσι, για πρώτη φορά, βρέθηκα στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εκεί συνάντησα πολύ φιλικούς ανθρώπους, οι οποίοι μου μιλούσαν για την πίστη. Αλλά ακριβώς η Θεία Λειτουργία μ’ έκανε να ξαναγυρίσω στην εκκλησία. Η Λειτουργία ήταν υπέροχη. Δεν έμοιαζε με καμία άλλη ακολουθία, που είχα επισκεφτεί πριν, σε άλλες Εκκλησίες. Γι’ αυτό συνέχισα να εκκλησιάζομαι σ’ αυτήν την ενορία, να διαβάζω περισσότερο για την Ορθοδοξία και να συνομιλώ με τους ανθρώπους (συμπεριλαμβανομένου και του Επισκόπου της Τζακάρτα κ. Πιτιρίμ), γι’ αυτά που είχα απορίες. Τελικά, μια εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα του 2020 αποφάσισα να γίνω μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

– Είχατε έρθει σε επαφή με διάφορα δόγματα, αλλά γιατί επιλέξατε την Ορθοδοξία; Δεδομένου ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν πολλές μέρες νηστείας, με πολύ αυστηρούς περιορισμούς στα φαγητά. Ποιο ήταν το κρίσιμο μέγεθος για την επιλογή σας;

– Να σας πω ειλικρινά, οι περιορισμοί στα φαγητά αποτελούσαν ένα σοβαρό εμπόδιο για ’μένα! Αλλά όταν άρχισα να παρακολουθώ τις ακολουθίες στη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αποφάσισα και να νηστέψω και τότε διαπίστωσα ότι αυτοί οι περιορισμοί δεν είναι τόσο δύσκολοι, όπως μου πρωτοφάνηκαν.

Δεν μπορώ να πω ότι υπήρχε ένα καθοριστικό σημείο καμπής, που με έστρεψε στην Ορθοδοξία. Μάλλον, ένας συνδυασμός διαφόρων παραγόντων με οδήγησε στην κορύφωση όλων αυτών των διαδικασιών, που είχαν ξεκινήσει πριν από πολλά χρόνια. Καθώς διάβαζα και ρωτούσα για τη χριστιανική πίστη, ανέπτυξα τις απόψεις και τις πεποιθήσεις μου, που ξεχώριζαν όλο και περισσότερο απ’ αυτά που πίστευαν οι προστεστάντες φίλοι μου. Για παράδειγμα, άρχισα ν’ αμφιβάλλω περί της ιδέας Sola Scriptura (διδασκαλία για το ότι η Βίβλος αποτελεί τη μόνη αυθεντική πηγή της χριστιανική πίστης) και τελικά την απέρριψα. Επίσης, απέκτησα περισσότερο σεβασμό στα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας, όπως η Βάπτιση και η Θεία Ευχαριστία, τα οποία οι περισσότεροι προτεστάντες τα θεωρούν τυπικότητες, αν και χρήσιμα για την πίστη, αλλά όχι τόσο σημαντικά.

Με την πάροδο του χρόνου, οι πεποιθήσεις που απέκτησα μ’ έκαναν να βυθιστώ στη μελέτη πιο παραδοσιακών μορφών του χριστιανισμού, όπως ο Ρωμαιοκαθολικισμός και η Ορθοδοξία. Αν κι έμαθα πολλά, μελετώντας τον Καθολικισμό, μου ήταν δύσκολο να δεχτώ κάποια από τα δόγματά του.

Αλλά, όταν άρχισα να μαθαίνω περισσότερο για την Ορθοδοξία και να παρακολουθώ τη Λειτουργία, όλα αυτά έμοιαζαν με την επιστροφή μου στο σπίτι. Εδώ δεν έπρεπε ν’ ασκήσω διανοητική προσπάθεια για να καταλάβω τα δόγματα. Αντιθέτως, ένιωθα ότι αυτό που διδάσκει η Εκκλησία είναι αληθινό και αντιστοιχεί σ’ αυτά, τα οποία ο ίδιος συνειδητοποίησα κατά την αναζήτησή μου για την πίστη. Φυσικά, έμειναν κάποιες ερωτήσεις, αλλά ήταν άλλου είδους και τελικά απαντήθηκαν και αυτές. Και, όπως προείπα, η Θεία Λειτουργία ήταν τόσο ωραία κι ένιωθα ότι αυτή είναι η αυθεντική ακολουθία.

Θα μπορούσα να μιλήσω πολύ περισσότερο για όλα αυτά σε μια προσωπική συνομιλία. Η πραγματική διαδικασία του περάσματός μου στην Ορθοδοξία ήταν πολύ πιο μπερδεμένη και λιγότερο λογική από αυτό που μόλις περιέγραψα. Εν ολίγοις, αποφάσισα να γίνω Ορθόδοξος, επειδή πιστεύω ότι η αληθινή Εκκλησία είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, που διαθέτει την αληθινή Παράδοση και την αληθινή λατρεία του Θεού.

Ο Επίσκοπος της Τζακάρτα Πιτιρίμ κάνει τον Τζόσουα ορθόδοξο χριστιανό

– Ωραία! Θα μπορούσατε να μας μιλήσετε για τη διαφορά μεταξύ των ακολουθιών, που λαμβάνουν χώρα στις προτεστάντικες και στις ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες, σε σχέση με αυτές της Θείας Λειτουργίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία;

– Είναι δύσκολο ν’ απαντήσω σ’ αυτήν την ερώτηση. Υπάρχουν πολλά και διάφορα είδη ακολουθιών, ειδικά στο προτεσταντικό περιβάλλον, επειδή είναι πολλές οι Εκκλησίες τους. Γενικά, η προτεσταντική ακολουθία μού θυμίζει τη ντισκοτέκ, μερικές φορές κυριολεκτικά, καθώς μπορεί να πραγματοποιείται σε μια σκοτεινή αίθουσα, με φωτάκια και δυνατή μουσική! Μοιάζει με τη ντισκοτέκ και μεταφορικά, επειδή πρέπει να προσέλθετε στην ακολουθία σαν σε κάποια καθημερινή διαδικασία. Η προστεστάντικη ακολουθία είναι αρκετά άτυπη. Η βασική προσοχή εστιάζεται στο να είσαι ειλικρινής και ανοιχτός μπροστά στον Θεό, καθώς και να έχεις την προσωπική σχέση μαζί Του (αυτό εξαρτάται, ανάλογα την Εκκλησία. Κάποιες απ’ αυτές είναι πιο τυπικές και Λειτουργικές από άλλες). Μερικές προτεστάντικες ακολουθίες μοιάζουν μ’ ένα μείγμα συναυλίας και διάλεξης: Μετά από τα τραγούδια, η προσοχή εστιάζεται στο κήρυγμα, το οποίο διαρκεί μισή ή μία ώρα και καμιά φορά μπορεί να έχει αρκετά ακαδημαϊκό χαρακτήρα.

Η Ρωμαιοκαθολική λειτουργία μού θυμίζει Ballroom dance: Όλα είναι εξαιρετικά τυποποιημένα κι επεξεργασμένα. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο, το οποίο όλοι ακολουθούν. Και για κάθε πράξη, δηλαδή το σήκωμα, το κάθισμα, τη γονυκλισία, έχουν καθοριστεί και το μέρος και ο χρόνος.

Η ορθόδοξη Θεία Λειτουργία δεν μοιάζει με καμία από τις παραπάνω ακολουθίες. Είναι εντελώς διαφορετική. Αισθάνεσαι ότι βγήκες από τον καθιερωμένο κύκλο των πραγμάτων σε άλλο χώρο. Είναι σαν τη βουτιά σ’ έναν ποταμό, μία ουδέτερη πράξη. Εσύ απλώς γίνεσαι μέρος αυτού του ρεύματος.

– Οι προτεστάντες δεν προσεύχονται στη Θεοτόκο, ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία την εκτιμά ιδιαίτερα. Ήταν πρόβλημα για εσάς, που προήλθατε από προτεστάντικο περιβάλλον, η λατρεία της Παναγίας;

Εγώ, που μεγάλωσα μέσα σε προτεστάντικο περιβάλλον, χρειάστηκα αρκετό χρόνο για ν’ αρχίσω να σέβομαι και να δοξάζω τη Θεοτόκο. Όμως ήξερα από την αρχή ότι θα ήθελα ν’ αναπτύξω μέσα μου το ίδιο επίπεδο σεβασμού στην Παναγία, τον οποίο πάντοτε έτρεφε η Εκκλησία προς Αυτήν. Γι’ αυτό άκουγα podcasts, διάβαζα βιβλία και άρθρα για την Παναγία και προσευχόμουν στον Θεό, ώστε να με βοηθήσει να Τη δω έτσι, όπως πρέπει να Τη βλέπω. Και σταδιακά, καθώς διάβαζα και άκουγα προσευχές και ψαλμωδίες (ιδιαίτερα το «Άξιον Εστίν»), κατάλαβα κατά πόσο η Θεοτόκος είναι εξαιρετική και Αγία και πόσο απίστευτο είναι το θαύμα της ενσαρκώσεως του Χριστού. Είμαι βαθιά ευγνώμων στον Θεό γι’ αυτό.

Διακόσμηση του ναού της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου στη Σιγκαπούρη

– Εδώ στη Σιγκαπούρη, η Ορθόδοξη Ιεραποστολή πραγματοποιείται από το Πατριαρχείο της Μόσχας. Σας είναι δύσκολο να καταλαβαίνετε την εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα; Νιώθετε άβολα;

– Η πρώτη Θεία Λειτουργία που παρακολούθησα ήταν μισή στα Σλαβονικά και μισή στα Αγγλικά. Με τράβηξε η ομορφιά της και η αίσθηση της Θείας παρουσίας. Αισθανόμουν γαλήνη και φρεσκάδα. Το γλωσσικό εμπόδιο δεν υπήρξε μεγάλο πρόβλημα για ’μένα, επειδή όλα τα άλλα μέρη της Λειτουργίας υπήρξαν τόσο ελκυστικά. Παρά ταύτα, χαίρομαι πολύ για το ότι τώρα στην εκκλησία πραγματοποιούνται οι ακολουθίες ολοκλήρως στα Αγγλικά, καθώς αυτό όχι μόνο βοηθάει εμένα να καταλάβω τι γίνεται, αλλά και μου δίνει τη δυνατότητα να καλέσω τους φίλους μου στη Θεία Λειτουργία. Νομίζω ότι η εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα είναι υπέροχη, αλλά εμπνέομαι επίσης από το γεγονός ότι η λειτουργία είναι πλέον πιο προσιτή στους ανθρώπους, που δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα αυτή. Τελικά, η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι για όλους τους ανθρώπους, όποιασδήποτε εθνικότητας, γλώσσας και πολιτισμού. Και δεν νομίζω ότι είμαστε υποχρεωμένοι να μαθαίνουμε μια άλλη γλώσσα ή να δεχτούμε έναν άλλον πολιτισμό, ώστε να γίνουμε μέλη της Εκκλησίας. Μιας και το αναφέραμε, είναι συνάμα και αυτός ο λόγος, για τον οποίο βρίσκω υπέροχο να λέμε την προσευχή «Πάτερ ημών» σε διάφορες γλώσσες: Αυτό το πράγμα τονίζει το γεγονός ότι, αν και ανήκουμε σε διαφορετικές εθνικότητες, όλοι μοιραζόμαστε Έναν Ουράνιο Πατέρα και είμαστε ενωμένοι εν Χριστώ.

Μετέφρασε από τα Ρωσικά στα Ελληνικά η Κατερίνα Πολονέιτσικ

Pravoslavie.ru
2/18/2021

Αναδημοσίευση από:
https://gr.pravoslavie.ru/137443.html

Μια γνωριμία Εβραίου από το διαδίκτυο που κατέληξε σε … βάπτιση!

Χαιρόμαστε και δοξάζουμε τον Θεό με την πρόσφατη ομαδική βάπτιση της οικογένειας του Δανιήλ, της Φιλοθέης και των τριών τέκνων τους. Η οικογένεια αυτή μας γνώρισε μέσα από το διαδίκτυο. Ο κ. Δανιήλ είναι εβραϊκής καταγωγής και εργάζεται ως καθηγητής μαθηματικών, χρόνια τώρα, στο Πανεπιστήμιο της Ταϊπέι. Με την σύζυγό του, που είναι Ταϊβανέζα, πήγαιναν για αρκετά χρόνια στην εκκλησία των Προτεσταντών, όμως δεν τους άρεσε ο τρόπος λατρείας και οι διδασκαλίες τους.  
Όταν άρχισαν να έρχονται στην Εκκλησία μας, παρακολουθώντας τις Θείες Λειτουργίες και τις εορταστικές μας εκδηλώσεις, άρχισε να ζεσταίνεται η καρδιά τους και να θέλουν να μάθουν τα πάντα για την Ορθόδοξη Θεολογία. Μέσα από την κατήχηση που ξεκινήσαμε, έπαιρναν τις απαντήσεις στα ερωτήματα και τις απορίες που είχαν. Τους προμηθεύσαμε δε και βιβλία Δογματικής στην αγγλική γλώσσα. 
Οι γονείς με την κατήχηση και τη μελέτη έγιναν πάρα πολύ θερμοί Χριστιανοί. Έτσι, σιγά-σιγά αποφάσισαν να διδάσκουν και τα παιδιά τους, χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε. Μια μέρα, ζήτησαν μόνοι τους να βαπτιστούν. Ο πατέρας κράτησε το όνομά του, Δανιήλ. Η μητέρα ζήτησε να την ονομάσουμε Φιλοθέη, διότι συγκινήθηκε πάρα πολύ διαβάζοντας στο διαδίκτυο τον βίο της Αγίας. Τα δύο αγόρια έλαβαν τα ονόματα Βασίλειος και Γρηγόριος, το δε κορίτσι πήρε το όνομα της Αγίας Μακρίνας. Όπως και στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους, πρώτα τελέσαμε τις βαπτίσεις και στην συνέχεια τον γάμο του ζεύγους. Την ώρα της Θείας Κοινωνίας, η οικογένεια προσήλθε με το υπόλοιπο εκκλησίασμα, για να μεταλάβουν Σώμα και Αίμα Χριστού.
 Η συγκίνηση όλων μας ήταν μεγάλη. Εύχεσθε και προσεύχεσθε, αδελφοί μου, για τον λαό της Ταϊβάν.
 *Το κείμενο της οικογενειακής βάπτισης μας έστειλε ο Ιεραπόστολος π. Ιωνάς που εδώ και 20 χρόνια διακονεί στην Ταϊπέι της Ταιβάν. Το έργο του πατρός Ιωνά απαντάει στον προβληματισμό πολλών συνανθρώπων μας ότι οι λαοί των ασιατικών χωρών δεν έχουν τη δυνατότητα να προσλάβουν το μήνυμα του Ευαγγελίου, γιατί, όπως νομίζουν, δεν ανταποκρίνεται στην ψυχοσύνθεσή τους και δε συνάδει με τις πανάρχαιες, προγονικές δοξασίες τους. Ο π. Ιωνάς, εν αντιθέσει, αποδεικνύει ότι ακόμη και στην Κίνα υπάρχουν ψυχές ανοιχτές που μπορούν και ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Χριστού μας.

ΠΗΓΗ.ΑΜΦΟΤΕΡΟΔΕΞΙΟΣ